30 Απρ 2010

Τεστ πατρότητας: Τίνος είναι βρε γυναίκα το παιδί;



Το τεστ πατρότητας είναι μια εργαστηριακή εξέταση που γίνεται για να διαπιστωθεί αν ένας άνδρας είναι ο πατέρας ενός συγκεκριμένου παιδιού. Τον τελευταίο καιρό το θέμα βρίσκεται συχνά στην επικαιρότητα, αφού πολλές ανύπαντρες μητέρες αναζητούν, δίκαια ή άδικα, τον πατέρα του παιδιού τους, συνήθως ανάμεσα σε πλούσιους και διάσημους άνδρες…



Εισαγωγή



Σήμερα, η πιο αξιόπιστη μέθοδος ελέγχου της πατρότητας είναι η ανάλυση DNA, ενώ παλαιότερα χρησιμοποιήθηκαν, με φτωχότερα αποτελέσματα, οι ομάδες αίματος, τα αντιγόνα ιστοσυμβατότητας και ορισμένες πρωτεΐνες ή ένζυμα. Στην εξέταση αυτή καταφεύγει όποιος πατέρας κρίνει ότι το νεογέννητο παιδί δεν του μοιάζει, όποιος έχει αμφιβολίες για την ηθική της συζύγου του, αλλά και όσες ανύπαντρες μητέρες αναζητούν εναγωνίως πατέρα για το τέκνο τους.





Το θεωρητικό υπόβαθρο



Κάθε παιδί που γεννιέται διατηρεί σε όλα τα σωματικά του κύτταρα 46 χρωμοσώματα (23 ζευγάρια), από τα οποία παίρνει τα μισά από κάθε γονέα. Τα χρωμοσώματα αποτελούνται από συμπυκνωμένες αλυσίδες γενετικού υλικού (DNA) και δομούνται από χημικά συστατικά που δίνουν θεωρητικά δισεκατομμύρια συνδυασμούς σωματικών στοιχείων και χαρακτηριστικών. Οι ειδικοί επιστήμονες, μετά από πολλά χρόνια ερευνών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν συνδυασμοί κομματιών DNA που είναι απόλυτα μοναδικοί και χαρακτηριστικοί για κάθε άτομο. Τα κομμάτια αυτά μεταβιβάζονται, σε πολλές περιπτώσεις, αυτούσια από τους γονείς στους απογόνους τους, οπότε εφόσον ανιχνευτούν τόσο στον πιθανό πατέρα, όσο και στο παιδί, τότε επαληθεύεται η πατρότητα. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή υπάρχει ασυμφωνία στα εξεταζόμενα τμήματα γενετικού υλικού, σημαίνει ότι ο άνδρας δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού.





Η λήψη του γενετικού υλικού



Το γενετικό υλικό εξάγεται από κύτταρα που λαμβάνονται από διάφορες πηγές, όπως η συνηθισμένη αιμοληψία από το χέρι, από το εσωτερικό του στόματος μετά από ξύσιμο με ειδική σπάτουλα, καθώς και από οποιοδήποτε βιολογικό υγρό που περιέχει κύτταρα, όπως σάλιο, τρίχες, διάφορες εκκρίσεις, ακόμη και υλικό από μπατονέτες αυτιών, οδοντόβουρτσες κλπ. Στη Γερμανία, μάλιστα, πριν από μερικούς μήνες ένας πατέρας έκανε τεστ DNA στην κόρη του, για την οποία ήδη πλήρωνε διατροφή στην εν διαστάσει σύζυγό του, προσκομίζοντας σε ειδικό εργαστήριο μια τσίχλα που είχε μασήσει το παιδί. Για την ιστορία αναφέρεται ότι το κορίτσι βρέθηκε ότι δεν είναι δικό του, αλλά το δικαστήριο δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα, αφού το τεστ έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του παιδιού ή της μητέρας του.





Από την κοιλιά της μάνας…



Το τεστ πατρότητας μπορεί να γίνει ακόμη και πριν γεννηθεί ένα μωρό, μετά τη 11η-12η εβδομάδα της κύησης. Σε αυτήν την περίπτωση λαμβάνεται υλικό είτε με αμνιοκέντηση, είτε από χοριακές λάχνες, που περιέχουν κύτταρα του εμβρύου, των οποίων το DNA εξετάζεται και συγκρίνεται με αυτό του πιθανού πατέρα. Επίσης, λήψη κυττάρων μπορεί να γίνει από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, κατά τη διάρκεια του τοκετού



Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται

Ένα παιδί στην οικογένεια είναι πάντα ένα χαρμόσυνο γεγονός και μια ενασχόληση η οποία δεν πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο από τη μητέρα, καθώς και ο πατέρας έχει ευθύνες και μάλιστα καλό θα ήταν να εκπαιδεύεται έτσι ώστε να έχει το δικό του ρόλο και συμμετέχει στη φροντίδα και ανάπτυξη ενός παιδιού.



Ο πατέρας τη στιγμή του τοκετού.

Η συμπαράσταση του άντρα δεν τελειώνει τη στιγμή που η γυναίκα μπαίνει στο νοσοκομείο για να γεννήσει αλλά, σε αντίθεση με παλιότερα, συνεχίζεται και την ώρα του τοκετού. Παλιότερα ο πατέρας αποκλειόταν από το θάλαμο τοκετών γιατί η παρουσία του δυσχέραινε το έργο των ειδικών, ήταν φορέας μικροβίων και κυρίως γιατί υπήρχαν συγκεκριμένες προκαταλήψεις για αυτό το θέμα. Οι συνθήκες όμως των νοσοκομείων και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τέτοια επίπεδα, ώστε ο πατέρας όχι μόνο δεν ενοχλεί με την παρουσία του, αλλά μπορεί να βοηθήσει του μαιευτήρες.

Αρκετοί, λοιπόν, πατέρες θεωρούν απαραίτητη την παρουσία τους στο μαιευτήριο, για να βοηθήσουν και να στηρίξουν ψυχολογικά τη γυναίκα τους, για να νιώσουν την αφή του νεογέννητου-ψυχολογικό δέσιμο-πράγμα που θα τους βοηθήσει μετέπειτα να πραγματώσουν καλύτερα το ρόλο τους ως πατέρα.





Βρεφική ηλικία.

Η πρώτη επαφή του πατέρα με το βρέφος γίνεται στο νοσοκομείο πια και όχι στο σπίτι. Ο πατέρας παρατηρεί το βρέφος, το αγγίζει, το θαυμάζει και χαίρεται τη "μοναδικότητα" του. Η ενασχόληση του πατέρα με το βρέφος συντελεί στην ψυχική και σωματική πλήρωση του ενώ παράλληλα το ίδιο παίρνει στοιχεία από την προσωπικότητα του πατέρα του. Κάποιες έρευνες έχουν δείξει ότι όταν ο πατέρας ταϊζει το βρέφος, είναι το ίδιο ευαίσθητος στο κλάμα του, στο βήχα και στο φτέρνισμα του όσο είναι και η μητέρα. Αυτό μας δείχνει ότι ο πατέρας είναι σε θέση να κατανοήσει και εκπληρώσει τις ανάγκες του βρέφους, κάτι που από τη μια βοηθάει να αντιληφθεί από νωρίς τον πατρικό του ρόλο και από την άλλη με τη συχνή επαφή του με το βρέφος, βελτιώνεται η ψυχική του επικοινωνία. Τέλος προσφέρει και ηθική συμπαράσταση στη μητέρα-σύζυγο.



Νηπιακή ηλικία.

Αρχίζει από τα τρία και φτάνει μέχρι τα έξι χρόνια. Η επίδραση του πατέρα στην αγωγή του παιδιού τώρα γίνεται πιο άμεση. Το παιδί συνειδητοποιεί ότι εκτός από τη μητέρα υπάρχει και το πρόσωπο του πατέρα στη ζωή του. Για το παιδί της ηλικίας αυτής, ο πατέρας είναι ο σύνδεσμος με τον έξω κόσμο, ο φορέας δύναμης και εξουσίας. Στην ηλικία αυτή, το παιδί ερευνά το σώμα του και αρχίζει να ενδιαφέρεται για τη σεξουαλικότητα του. Οι γονείς δεν θα πρέπει να αποθαρρύνουν αυτό το ενδιαφέρον ούτε να απωθήσουν τη σεξουαλικότητα των παιδιών, κάνοντας τα να νομίζουν ότι είναι κακό και άσεμνο. Επίσης, με ειλικρίνεια και με απλά λόγια θα πρέπει να απαντούν στις όποιες ερωτήσεις των παιδιών τους αφορούν το συγκεκριμένο θέμα.

Ο πατέρας γίνεται σεξουαλικό πρότυπο για τα αγόρια και βοηθάει στην ανεύρεση του φύλου για τα κορίτσια. Έχει παρατηρηθεί ότι σε παιδιά που ο πατέρας τους ήταν απών (φυσική ή ψυχολογική απουσία), τα αγόρια αντιμετώπιζαν δυσκολίες στην ανεύρεση του ανδρισμού τους, ενώ τα κορίτσια δεν είχαν αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στο άλλο φύλο. Έτσι, ένας πατέρας δεν μπορεί να διαπαιδαγωγήσει σωστά τα παιδιά του, αν και ο ίδιος δεν έχει ξεκαθαρίσει τη στάση του προς τις γυναίκες, τους άντρες και κυρίως προς τον εαυτό του. Την περίοδο αυτή, εμφανίζεται το-αμφιλεγόμενο πια-Οιδιπόδειο σύμπλεγμα και το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας. Στο πρώτο, το αγόρι της ηλικίας αυτής έχει ως ίνδαλμα τον πατέρα, ταυτόχρονα όμως τον μισεί και τον ζηλεύει και θέλει να πάρει τη θέση του μιας και θεωρεί οτι παίρνει την μητέρα του από κοντά του. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας: το κορίτσι εκδηλώνει μίσος και θαυμασμό προς τη μητέρα του.



Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι:

  1. Ο πατέρας παίζει περισσότερο σωματικό παιχνίδι, ενώ η μητέρα λεκτικό.

  2. Ο πατέρας δίνει περισσότερη σημασία στην αγωγή των αγοριών.

  3. Τέλος, κυρίως ο πατέρας κάνει διάκριση στα παιχνίδια των παιδιών, κάτι που οδηγεί στη διάκριση των φύλων.

Γενικά στην ηλικία αυτή, ο ρόλος του πατέρα γίνεται πιο αισθητός και το νήπιο αντιλαμβάνεται ότι παράλληλα με τη μητέρα του κι αυτό το πρόσωπο παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή του.



Παιδική ηλικία.

Στην ηλικία αυτή τα σεξουαλικά συμπλέγματα των προηγούμενων χρόνων εξαλείφονται. Το παιδί θέλει να έχει αρμονικές σχέσεις και με τους δύο γονείς.

Ο πατέρας συμβάλλει στην πνευματική και ηθική ανάπτυξη του παιδιού με τη συμπεριφορά του. Το παιδί τον έχει ως πρότυπο και φορέα δύναμης και εξουσίας.

Σωστό θα ήταν ο πατέρας να μην κάνει κατάχρηση αυτού του γεγονότος, γιατί το παιδί θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από αυτόν, χωρίς να έχει αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Η θετική αντιμετώπιση του πατέρα απέναντι στις ανάγκες, στις απαιτήσεις και στα ερωτήματα του παιδιού συμβάλλουν στην αρμονική ανάπτυξη του.

Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στον τρόπο και στην ειλικρίνεια με την οποία απαντάμε στις ερωτήσεις των παιδιών όπως λέει η Αγία Γραφή, το πιο θανάσιμο αμάρτημα είναι ο ακρωτηριασμός του πνεύματος των παιδιών, κάτι που μπορεί να γίνει με την αδιαφορία του πατέρα, την αρνητική του στάση απέναντι στα προβλήματα του παιδιού και με το να θεωρεί τα παιδιά ως κτήμα του. Το παιδί της ηλικίας αυτής, που θέλει να είναι αρεστό και αγαπητό σε όλους, έχει ως ίνδαλμα του τον πατέρα του, τον μιμείται στις κινήσεις, στα λόγια και τον θεωρεί ως κρίκο με την κοινωνία, δηλαδή φορέα κοινωνικοποίησης. Τέλος, στην ηλικία αυτή, ο πατέρας πρέπει να δίνει μια ειλικρινή και σωστή σεξουαλική, οικονομική, θρησκευτική και ηθική διαπαιδαγώγηση.



Εφηβική ηλικία.

Την περίοδο αυτή ο ρόλος του πατέρας-και γενικά των γονιών-κλυδωνίζεται και δοκιμάζεται αρκετά και γίνεται πολύ πιο δύσκολος και ιδιόμορφος από όλες τις προηγούμενες περιόδους.

Ο πατέρας προσπαθεί να εμποδίσει το παιδί από τις παγίδες της ζωής ή να το συμβουλέψει για τις σωστές στάσεις και συμπεριφορές που πρέπει να υιοθετήσει στις διάφορες περιστάσεις που θα αντιμετωπίσει.

Τώρα όμως τα παιδιά, και κυρίως τα αγόρια, υιοθετούν μια κριτική-αντιδραστική στάση απέναντι στους γονείς, αρχίζουν να αμφισβητούν τις αντιλήψεις και τις ιδέες του πατέρα τους και αναθεωρούν τις απόψεις που είχαν παλιότερα.

Το πρόβλημα αυτής της αντιδραστικής συμπεριφοράς παρατηρείται πιο έντονα στα αγόρια. Το αγόρι προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά του με την οικογένεια, να ελευθερωθεί από την καταπίεση που μπορεί να νιώθει και να ζήσει κάθε στιγμή που περνάει όσο πιο έντονα μπορεί, ενώ από την άλλη ο πατέρας προσπαθεί να το προστατέψει από τον έξω κόσμο, να το παρεμποδίσει να πέσει στις κακοτοπιές και στις παγίδες του. Αναπόφευκτα λοιπόν, δημιουργείται σύγκρουση.

Το κορίτσι από την άλλη πλευρά, την τάση αυτονομίας που νιώθε, την εκδηλώνει κυρίως μέσα στο σπίτι. Θέλει να εκφράζει τις απόψεις και τα συναισθήματα τους ελεύθερα και δημοκρατικά, να το αντιμετωπίζουν ως μεγάλο, κάτι που ο πατέρας δεν μπορεί να αποδεχτεί, γιατί του είναι δύσκολο να κατανοήσει ότι το "κοριτσάκι του μεγάλωσε". Υπάρχει, βέβαια, και η αντίθετη περίπτωση, όπου ο έφηβος θα δει τον πατέρα του ως άξιο πρότυπο μίμησης, ξεπερνώντας τις ασυνείδητες ψυχοσεξουαλικές τάσεις που τον διέκριναν στις προηγούμενες χρονικές περιόδους.



Πηγή: περιοδικό Όλα για το παιδί! 

Η γιορτή τη Μητέρας!

Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.




Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.




Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή  μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.
Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.
Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Βλέπετε πρώτοι οι Αμερικάνοι, χωρίς να υστερούμε οι υπόλοιποι, ανακάλυψαν ότι παρ' όλο που η γιορτή αυτή καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια, ήταν παρόλα αυτά μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα. Γρήγορα το εμπόριο και διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες ώστε σήμερα η γιορτή της μητέρας να είναι η πιο εμπορική γιορτή για λουλούδια, γλάστρες και εποχιακά φυτά διεθνώς εκτός από τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με έρευνες η γιορτή της Μητέρας κατέχει τα τελευταία χρόνια μερίδιο 26% στο σύνολο των ετήσιων πωλήσεων λουλουδιών και φυτών που γίνονται κατά την διάρκεια των διάφορων γιορτών. 




Πηγή: www.valentine.gr

Από το μπιμπερό στο φαγητό

Μήπως ήρθε η ώρα το μωρό σας να δοκιμάσει και κάτι άλλο εκτός από το γάλα; Η μετάβαση από το μπιμπερό στις πρώτες μπουκίτσες στερεάς τροφής δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο.....



Ώσπου να φτάσει το μικρό σας του 4 μήνες, κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε γίνει επιτέλους εξπέρ στην τέχνη του θηλασμού ή του μπιμπερό. Μην επαναπαυτείτε όμως! Σύντομα θα είναι πλέον έτοιμο να δοκιμάσει "κανονικό" φαγητό και όλα θα αλλάξουν. Τα μέχρι πρότινος τακτοποιημένα ντουλάπια της κουζίνας σας θα γεμίσουν με χίλια δύο πιατάκια για βρεφική τροφή και το τάισμα θα μετατραπεί σε.... επικίνδυνη αποστολή, με τα κουτάλια να μεταμορφώνονται σε αεροπλάνα και τρενάκια, τους τοίχους, τα πατώματα και τις σαλιάρες να "ντύνονται" σε παραλλαγή, και μαζί με αυτά και το προσωπάκι του μωρού σας "καμουφλαρισμένο" με το φαγητό της ημέρας! Σας αγχώσαμε; Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει λόγος, αρκεί να έχετε λίγη υπομονή και να ακολουθήσετε τις συμβουλές μας....





Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Μη βιαστείτε να ξεκινήσετε τη στερεά τροφή από νωρίς, αφού η κατανάλωση οποιασδήποτε άλλης τροφής εκτός από το μητρικό γάλα (ή το βρεφικό γάλα-φόρμουλα) κατά τους πρώτους μήνες ζωής του μικρού σας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τροφικών αλλεργιών και παχυσαρκίας. Είναι λοιπόν πιο ασφαλές να περιμένετε μέχρι να φτάσει του 4-6 μήνες, όταν το πεπτικό του σύστημα θα είναι έτοιμο για πιο σύνθετες τροφές. Η ηλικία όμως δεν είναι το μόνο κριτήριο που θα καθορίσει το "πέρασμα" από το γάλα στη στερεά τροφή. Θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το μωρό σας είναι σε θέση να κρατά το κεφάλι του ψηλά χωρίς τη βοήθεια σας, ότι μπορεί να καθίσει με ελάχιστη υποστήριξη από μέρους σας και ότι έχει αποβάλλει εκείνο το....... χαριτωμένο αντανακλαστικό που το κάνει να φτύνει αυτόματα την τροφή του για να μην πνιγεί. Παρατηρήστε επίσης τη συμπεριφορά του. Αν δείχνει περιέργεια για το φαγητό σας και σας καρφώνει με το βλέμμα του κάθε φορά που φέρνετε στο στόμα σας μια κουταλιά σούπα, τότε το μωρό σας είναι μάλλον έτοιμο να δοκιμάσει καινούργιες γεύσεις!



Η πρώτη δοκιμή.

Ξεκινήστε με κρέμες που έχουν βάση το ρυζάλευρο. Χωνεύονται εύκολα και, επιπλέον, σπάνια προκαλούν αλλεργίες στα μωρά. Ξεκινήστε με ένα ή δύο γεύματα την ημέρα, επιλέγοντας ώρες που τόσο εσείς όσο και το μωρό είστε ξεκούραστοι και ευδιάθετοι. Ταϊστε στο μωρό σας λίγο-λίγο χρησιμοποιώντας το ειδικό κουταλάκι. Καλό είναι επίσης να έχετε μια πετσετούλα εύκαιρη για να σκουπίζετε τις..... απώλειες, καθότι οι πρώτες δοκιμές σπανίως στέφονται με απόλυτη επιτυχία! Σύμφωνα με τον W. Allan Walker, M.D., διευθυντή του Διατροφικού Τμήματος της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστόνη, "ο σκοπός δεν είναι μόνο να μάθετε στο μωρό σας να τρώει στερεά τροφή, αλλά και πως να την τρώει. Μπορεί στην αρχή η διαδικασία αυτή να σας "ζορίσει" λίγο, αλλά είναι απαραίτητη προκειμένου να απεξαρτηθεί από το μπιμπερό". Σε περίπτωση που μωρό σας αρνείται να φάει όλη την κρέμα (ή ακόμη και μια δεύτερη κουταλιά), μην το μπουκώσετε με το ζόρι. Και αν δείχνει να μην του αρέσει καθόλου αυτό που τρώει, απλώς κάντε υπομονή και προσπαθήστε ξανά μια εβδομάδα αργότερα. Όταν αρχίσει με το καλό να συνηθίζει την κρέμα με βάση το ρυζάλευρο, μπορείτε να την κάνετε πιο πηχτή και να του δίνετε μεγαλύτερες ποσότητες. Μη διακόψετε όμως το μητρικό γάλα ή το γάλα-φόρμουλα. Πρέπει να καταναλώνει τουλάχιστον 680ml γάλακτος, δηλαδή γύρω στα 4 με 6 γεύματα την ημέρα, προκειμένου να προσλαμβάνει όλες τις απαραίτητες για τον οργανισμό του θρεπτικές ουσίες.



Πειραματισμοί

Αφού ακολουθήσετε το.... μενού της κρέμας για μία εβδομάδα, εμπλουτίστε τη διατροφή του μικρού σας σιγά σιγά και με άλλα είδη δημητριακών σε μορφή κρέμας, όπως για παράδειγμα με δημητριακά από βρόμη, κριθάρι και σιτάρι (τα αποτελέσματα μιας παιδιατρικής έρευνας έδειξαν ότι η κατανάλωση σιταριού πριν από τους 6 μήνες ενδέχεται να μειώσει τις πιθανότητες να αναπτύξει το παιδί σας αλλεργία στο σιτάρι αργότερα). Για να εντοπίσετε μια ενδεχόμενη αλλεργική αντίδραση πιο εύκολα, δώστε στο μωρό να δοκιμάσει μόνο μια καινούργια τροφή τη φορά και περιμένετε τρεις-τέσσερις μέρες μέχρι να του δώσετε την επόμενη. Στο διάστημα αυτό να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά για πιθανές ενδείξεις αλλεργικής αντίδρασης ή τροφικής δυσανεξίας (εξάνθημα, φαγούρα, δυσκολία να αναπνεύσει, εμετός, διάρροια, περισσότερα αέρια από ότι συνήθως ή αίμα στα κόπρανα). Αν παρατηρήσετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα (που μπορεί να εμφανιστούν μετά από αρκετά λεπτά ή ακόμη και μέρες), απευθυνθείτε στον παιδίατρο σας ή στο πλησιέστερο νοσοκομείο, σε περίπτωση που τα συμπτώματα είναι σοβαρά. Όταν το μικρό σας συνηθίσει σε μια ποικιλία από δημητριακά, δοκιμάστε να εισάγετε στη διατροφή του πολτοποιημένα φρούτα και λαχανικά. Δεν έχει σημασία με τι θα ξεκινήσετε, απλώς βεβαιωθείτε ότι κάθε γεύμα του περιλαμβάνει μόνο ένα είδος φρούτου ή λαχανικού τη φορά. Μην απογοητευτείτε όμως αν η πρώτη του αντίδραση στην καινούργια τροφή δεν είναι όσο ενθουσιώδης θέλατε! Όπως τονίζει η καθηγήτρια Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Loraine Stern, M.D., "μπορεί αρχικά το μικρό σας να αρνηθεί την τροφή, αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν του αρέσει, αλλά απλώς ότι δεν τη γνωρίζει. Αν επιμένετε, λοιπόν, μετά από μερικές προσπάθειες είναι πολύ πιθανόν να γίνει πιο δεκτικό".



Finger food.

Όταν το μωρό σας κλείσει του 8-10 μήνες, μπορείτε να δοκιμάσετε να το ταϊσετε και άλλες τροφές, αρκεί να είναι βέβαια μαλακές, όπως γιαούρτι, τυρί κρέμα, πολτοποιημένες μπανάνες ή πουρέ από πατάτες ή γλυκοπατάτες. Επειδή σε αυτή την ηλικία τα μωρά έχουν αυξημένες απαιτήσεις για σίδηρο, καλό είναι επίσης να του δώσετε πολτοποιημένο κρέας (κοτόπουλο, μοσχάρι ή γαλοπούλα). Επιπλέον, τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος για να μάθει σιγά σιγά να τρώει μόνο του, για αυτό δώστε του και φαγητό σε μικρά κομματάκια (σε στιλ finger food), όπως μαλακή γραβιέρα κομμένη σε μικροσκοπικά κυβάκια, ζυμαρικά, ώριμα φρούτα κομμένα σε φετούλες, βρασμένα λαχανικά και δημητριακά που λιώνουν εύκολα στο στόμα. Προσέξτε όμως να κόβετε τα πάντα σε πολύ μικρούς κύβους (όχι μεγαλύτερους από την άκρη του μικρού του δαχτύλου), για να μην πνιγεί.



Προσοχή!



  1. Να πετάτε τις παιδικές τροφές που έχουν μείνει ανοιχτές περισσότερο από 48 ώρες και να μην ταϊζετε ποτέ το μικρό απευθείας από το βαζάκι (τα μικρόβια από το κουτάλι μπορεί να μολύνουν την τροφή που περίσσεψε στο βάζο).

  2. Αποφύγετε το σπιτικό πουρέ από καρότα, παντζάρια, ρέβα, φύλλα σαλάτας ή σπανάκι, γιατί είναι πιθανό να είναι επιβαρυμένα με μεγάλες ποσότητες νιτρικού άλατος λόγω των λιπασμάτων και φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια τους.

  3. Να ανακατεύετε πάντα τον πουρέ που μόλις ζεστάνατε και να ελέγχετε τη θερμοκρασία του πριν ταϊσετε το μωρό σας.

  4. Τον 1ο χρόνο αποφύγετε εντελώς τροφές που ενέχουν κίνδυνο πνιγμού, όπως οι ξηροί καρποί, τα σπόρια, οι σταφίδες, οι καραμέλες, τα σταφύλια, τα σκληρά ωμά λαχανικά, το ποπκορν, τα προϊόντα επάλειψης με βάση την πραλίνα φουντουκιού.

  5. Αποφύγετε δια ροπάλου το μέλι. Μπορεί να προκαλέσει αλλαντίαση σε μωρά μικρότερα του ενός έτους.

  6. Αποφύγετε τις "αλλεργιογόνες" τροφές, όπως το αγελαδινό γάλα, τα αβγά, τους ξηρούς καρπούς (και προϊόντα που ενδέχεται να περιέχουν ξηρούς καρπούς), τις φρέσκιες φράουλες, τα εσπεριδοειδή, τα ψάρια και τα θαλασσινά γενικότερα.

Πηγή: περιοδικό Parents

28 Απρ 2010

Πρώτες βοήθειες: Σπασμοί σε βρέφη και μικρά παιδιά

Αν και, τα μικρά παιδιά μπορούν να πάθουν κρίσεις επιληψίας όπως και οι μεγάλοι, είναι συνηθέστερο να παθαίνουν σπασμούς στην αρχή μιας μολυσματικής ασθένειας ή μιας μόλυνσης στο λαιμό ή στο αφτί, που συνδέεται με ιδιαίτερα υψηλό πυρετό.
Οι σπασμοί αυτοί μπορεί να είναι ανησυχητικοί, αλλά σπανίως είναι επικίνδυνοι, αν αντιμετωπισθούν σωστά. Παρόλα αυτά, χάρη ασφαλείας, πρέπει το παιδί να εξετασθεί σε ένα νοσοκομείο για να αποκλεισθεί η ύπαρξη σοβαρότερης κατάστασης.


Αυτό μπορεί να ανησυχήσει τους γονείς ακόμη περισσότερο.

Βεβαιώστε τους ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν παρουσιάζονται περαιτέρω επιπλοκές μετά το τέλος των σπασμών.













Διάγνωση.

Θα παρατηρηθούν:



  • Εμφανή σημεία πυρετού: ζεστό αναψοκοκκινισμένο δέρμα και ίσως ιδρώτας.

  • Βίαια μυικοί σπασμοί, με τις γροθιές κλειστές και την πλάτη κυρτωμένη.

Μπορεί να παρατηρηθεί:



  • Σύσπαση του προσώπου με τα μάτια να αλληθωρίζουν ή να είναι σταθερά ή να είναι γυρισμένα προς τα επάνω.

  • Κράτημα της αναπνοής με υπεραιμία του προσώπου και του λαιμού.

  • Σάλιο γύρω από το στόμα.

Πως το αντιμετωπίζετε.

Οι στόχοι σας είναι:



  • Να προστατεύσετε το παιδί από τραυματισμό

  • Να ρίξετε τον πυρετό

  • Να ενθαρρύνετε τους γονείς

  • Να κανονίσετε τη μεταφορά του στο νοσοκομείο

  1. Αφαιρέστε τα ρούχα του παιδιού και τα σκεπάσματα του κρεβατιού. Εξασφαλίστε μια καλή παροχή δροσερού φρέσκου αέρα στο δωμάτιο (προσέξτε παρόλα αυτά να μην κρυώσει).

  2. Σκουπίστε το παιδί με ένα σφουγγάρι με χλιαρό νερό (θα ρίξει τον πυρετό). Αρχίστε από το κεφάλι και προχωρήστε προς τα κάτω.

  3. Τοποθετήστε μαξιλάρια ή απαλά επιθέματα έτσι ώστε ακόμη και οι βίαιες κινήσεις να μην προξενήσουν τραυματισμό.

  4. Κρατήστε την τραχεία ανοικτή, τοποθετώντας το παιδί στη στάση ανάνηψης, αν είναι δυνατόν.

  5. Καλέστε ασθενοφόρο, ενώ συνεχίζετε να ενθαρρύνετε τους γονείς.

Πηγή: Πρώτες βοήθειες (Οδηγός αντιμετώπισης ατυχημάτων στο σπίτι, την εργασία και τις διακοπές)

          Ιατρικές εκδόσεις Λίτσας

Έφηβοι και Πανελλήνιες εξετάσεις !!!!

Η Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός - Ειδική Παθολόγος, εξηγεί στο Υγείαonline.gr, ποιές ιατρικές και διατροφικές συστάσεις θα πρέπει να ακολουθήσουν οι έφηβοι για να έχουν αύξηση απόδοσης, κατά την διάρκεια των Πανελληνίων εξετάσεων



Κάθε χρόνο αυτή την εποχή, αρκετοί γονείς και νέοι σπεύδουν στο ιατρείο αναζητώντας την ιατρική ενίσχυση του οργανισμού κατά την διάρκεια των εξετάσεων και της σχετικής με αυτές προετοιμασίας. Παρά το γεγονός ότι σήμερα σχεδιάζονται εξατομικευμένα ιατρικά προγράμματα ανάλογα και με το είδος πιθανών συνοδών παθολογικών προβλημάτων, συχνών στον εφηβικό - νεανικό πληθυσμό (π.χ. υπόταση, αναιμία, έντονοι πόνοι περιόδου, δυσανεξία στην λακτόζη, σπαστική κολίτιδα) υπάρχουν γενικές ιατρικές συστάσεις, κοινές για όλα τα άτομα.







Κατά την δοκιμασία των σχολικών και πανεπιστημιακών εξετάσεων αξιολόγησης είναι σημαντικό ο εγκέφαλος να είναι ξεκούραστος και να είναι σε θέση να συγκεντρώνεται και να κινητοποιεί στον μέγιστο βαθμό την κρίση, την μνήμη, την φαντασία. Λόγω των πολλαπλών συνδέσεων του εγκεφάλου με ποικίλα οργανικά συστήματα είναι σημαντικό, να λειτουργεί με επάρκεια ένα σύνολο οργάνων.







Η σωστή λειτουργία της πέψης είναι απαραίτητη για την απρόσκοπτη απορρόφηση ζωτικών βιταμινών και στοιχείων. Η σωστή λειτουργία των αδένων είναι σημαντική για την παροχή ισορροπημένου ορμονικού περιβάλλοντος. Το καλό αγγειακό αιμοποιητικό σύστημα και η καλή αρτηριακή πίεση είναι σημαντικά για την παροχή επαρκούς και υψηλής ποιότητας αίματος στο νευρικό σύστημα.







Η σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού έχει ζωτική σημασία για την αποφυγή εμφάνισης ορισμένων νοσημάτων, που μειώνουν σημαντικά την απόδοση κατά την εξεταστική περίοδο, όπως είναι οι αλλεργίες, οι λοιμώξεις, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.







Η λήψη γενικών μέτρων κατά την καθημερινότητα του εξεταζόμενου έχει ως στόχο τόσο την φυσική τόνωση του οργανισμού, όσο και την πρόληψη παθολογικών προβλημάτων που είναι ιδιαίτερα συχνά κατά την εξεταστική περίοδο.







Κατά την διάρκεια της εξεταστικής περιόδου, το άτομο πρέπει να κοιμάται επαρκώς, να μην εκτίθεται σε καπνό, να μην έρχεται σε επαφή με άτομα που πάσχουν από λοιμώδη νοσήματα, να αποφεύγει τα κρύα ρεύματα και τις ακραίες θερμοκρασίες, να απέχει από συναισθηματικές εντάσεις. Η επίπονη άσκηση καλό είναι να αποφεύγεται κατά τις ημέρες των εξετάσεων. Αντιθέτως επιστημονικές μελέτες έχουν αναδείξει την αξία της ήπιας κίνησης στην βελτιστοποίηση της απόδοσης (π.χ. γρήγορος περίπατος).







Ο εξεταζόμενος πρέπει να μεριμνά για την ομαλή πρόσληψη υγρών με την μορφή φρέσκων χυμών ή νερού καθημερινά κυρίως ενδιαμέσως των γευμάτων για να μην «φορτώνεται» το στομάχι με υπερβολικά υγρά κατά την διάρκεια του φαγητού. Το πρωί της εξέτασης αλλά και σε όλη την διάρκεια της προετοιμασίας, καλό είναι να αρχίσετε την ημέρα σας με καλό πρωινό, αποφεύγοντας όμως το βαρύ πρωινό γεύμα.







Τα γεύματα πρέπει να μαγειρεύονται επαρκώς χωρίς προσθήκη υπερβολικών μπαχαρικών ή τσιγάρισμα. Τα φρούτα και οι σαλάτες πρέπει να πλένονται καλά. Ο πνευματικά εργαζόμενος πρέπει να πλένει καλά τα χέρια του πριν τα γεύματα, να μην τρώει γρήγορα και ακατάστατα, να αποφεύγει τα τυποποιημένα γεύματα( fast food), να μην υποβάλλεται σε δίαιτες με δραστική περικοπή θερμίδων, να απέχει από νυχτερινά γεύματα, να μην χρησιμοποιεί τοξικές ουσίες όπως το αλκοόλ, να αποφεύγει τα ποτά τύπου cola, να μην λαμβάνει άσκοπα φάρμακα και να καταναλώνει με σύνεση τον καφέ.







Καλό είναι να κοιμάται μία δύο ώρες μετά το δείπνο και όχι αμέσως μετά, για να μην παρακωλύεται η διαδικασία της πέψης. Η σύγχρονη διατροφή περιέχει μεγάλη ποσότητα λιπών, κυρίως με την μορφή βλαπτικού κορεσμένου λίπους (ζωικά λίπη - βούτυρο). Η διατροφή του εξεταζόμενου καλό είναι να περιέχει επαρκή ποσότητα του πολυακόρεστου λινολεικού λιπαρού οξέος, αλλά η υπερβολική ποσότητα λιπαρών ιδιαίτερα κορεσμένων πρέπει να αποφεύγεται.







Κατά την διάρκεια του μεταβολισμού των πρωτεϊνών, κάθε ημέρα, βασικά αμινοξέα χάνονται και πρέπει οπωσδήποτε να αναπληρώνονται με την διατροφή. Τα βασικά αμινοξέα είναι η λευκίνη, η ισολευκίνη, η λυσίνη, η μεθειονίνη, η φαινυλαλανίνη, η θρεονίνη, η τρυπτοφάνη, η βαλίνη, η ιστιδίνη και είναι σημαντικά για την υψηλή απόδοση του οργανισμού.







Η βιολογική αξία είναι υψηλότερη στις ζωικές πρωτεΐνες και ακολουθούν οι πρωτεΐνες των οσπρίων (π.χ. φασόλια), των δημητριακών (ρύζι σιτάρι καλαμπόκι) και των ριζών. Η στέρηση των πρωτεϊνών επηρεάζει δυσμενώς πρακτικά όλα τα συστήματα του ανθρώπινου σώματος και ιδιαίτερα το ανοσοποιητικό σύστημα, το κυκλοφορικό σύστημα, το νευρικό σύστημα, το γαστρεντερικό σύστημα. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας είναι το κρέας, το ψάρι, τα τυριά, το γάλα, το γιαούρτι.







Συνδυασμοί πρωτεϊνών φυτικής προέλευσης αυξάνουν την βιολογική αξία των επιμέρους φυτικών τροφίμων. Προσθέστε τρία κεσεδάκια αποβουτυρωμένο γιαούρτι καθημερινώς στη συνήθη διατροφή σας κατά την διάρκεια της εξεταστικής περιόδου.







Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί καθημερινώς γλυκόζη για την λειτουργία του. Στην περίπτωση που αποσυρθούν οι υδατάνθρακες από την διατροφή προκαλείται μία σοβαρή κατάσταση, η κέτωση, κατά την οποία διαταράσσεται σημαντικά η λειτουργία του εγκεφάλου. Τα ωφέλιμα για την λειτουργία του νευρικού συστήματος σάκχαρα, ευρίσκονται συνδεδεμένα με ζωτικά ιχνοστοιχεία στα φρούτα και στο μέλι, ενώ η ζάχαρη και οι κατεργασμένοι υδατάνθρακες παρέχουν «κενές θερμίδες». Καλό είναι να αντικαταστήσετε την ζάχαρη με το μέλι, να τρώτε τουλάχιστον τέσσερα φρούτα και να πίνετε ένα ποτήρι φρέσκο χυμό φρούτων καθημερινώς κατά την περίοδο των εξετάσεων.







Οι ζωτικές βιταμίνες και τα άλατα είναι πολύ σημαντικά για την αύξηση της απόδοσης του οργανισμού.







Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά περιέχουν βιταμίνες και άλατα σε αφθονία.







Τρώτε καθημερινώς φρέσκα φρούτα και λαχανικά κατά την διάρκεια των εξετάσεων.







Ιδιαίτερα σημαντικοί παράγοντες για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού κατά την διάρκεια των εξετάσεων και της σχετικής με αυτές προετοιμασία είναι:







• Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Είναι σημαντικές για την λειτουργία του εγκεφάλου. Αυξημένες συγκεντρώσεις υπάρχουν στο σταρένιο ψωμί ολικής άλεσης, στα πλήρη δημητριακά πρωινού, στο αυγό, στο κρέας, στη μαγιά μπύρας, στη ζύμη, στους ξηρούς καρπούς, στα λαχανικά, στα όσπρια. Η Β12 είναι σημαντική και για την σωστή αιμοποίηση και ευρίσκεται μόνο σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης.







• Η βιοτίνη, το παντοθενικό οξύ. Εξαιρετικές διαιτητικές πηγές βιοτίνης είναι το συκώτι, η σόγια, η μαγιά, ο κρόκος αυγού. Το συκώτι, η μαγιά μπύρας, ο κρόκος αυγού είναι αρκετά καλές πηγές παντοθενικού οξέος.







• Η βιταμίνη C. Eίναι σημαντική για την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Αυξημένες συγκεντρώσεις ευρίσκονται στις ντομάτες, στα εσπεριδοειδή, μαϊντανό, πράσινες πιπεριές, πράσινα ωμά λαχανικά, πεπόνια, φράουλες, λάχανο, πατάτες, κίτρα, ραπανάκια.



• Βιταμίνη Α. Η έλλειψή της έχει ως αποτέλεσμα τν κακή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Αυξημένες συγκεντρώσεις ευρίσκονται στο γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, βούτυρο, καρότα, στις γλυκοπατάτες, στα βερίκοκα, στα κίτρινα λαχανικά, στο συκώτι, στο αυγό.







• Βιταμίνη Ε. Η βιταμίνη Ε είναι απαραίτητη για την προστασία των κυτταρικών μεμβρανών ενάντια στην υπεροξείδωση λιπιδίων που συνιστά ανοσοκατασταλτική διεργασία και τη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου. Αυξημένες συγκεντρώσεις ευρίσκονται στο φρέσκο φυτικό λάδι, στο ελαιόλαδο, στο φύτρο σταριού, στα πλήρη δημητριακά, στους ξηρούς καρπούς - φιστίκια.







• Το φυλλικό οξύ και ο σίδηρος. Είναι σημαντικά για την για τον σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων, την αύξηση του αιματοκρίτη και τη σωστή οξυγόνωση του οργανισμού. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι οι βασικές διαιτητικές πηγές φυλλικού οξέος. Τρόφιμα πλούσια σε αφομοιώσιμο σίδηρο είναι το κόκκινο κρέας, το συκώτι, η σπλήνα, τα οστρακοειδή, τα αυγά. Φυτικές πηγές σιδήρου είναι τα όσπρια, η σόγια, το πιτυρούχο ψωμί, το σπανάκι, το κουνουπίδι, οι ελιές, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, το φύτρο σταριού. Ο σίδηρος των φυτικών τροφών μεταβολίζεται πιο δύσκολα, η ικανότητα όμως του οργανισμού σας να τον επεξεργάζεται μπορεί να αυξηθεί εάν πιείτε ταυτόχρονα ένα φρέσκο χυμό πορτοκάλι, που μόλις στύψατε.







• Ο φώσφορος, το ασβέστιο, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, το σελήνιο είναι σημαντικά για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου και γενικότερα του νευρικού συστήματος. Αυξημένες συγκεντρώσεις ασβεστίου υπάρχουν στα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αυξημένες συγκεντρώσεις φωσφόρου περιέχονται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, στα πλήρη δημητριακά, στα αυγά, στο κρέας, στα ψάρια, στους ξηρούς καρπούς. Αυξημένες συγκεντρώσεις μαγνησίου ευρίσκονται στις μπανάνες, στα πλήρη δημητριακά, στα όσπρια, στα γαλακτοκομικά, στους ξηρούς καρπούς, στα πράσινα λαχανικά. Το κρέας, τα οστρακόδερμα, οι ξηροί καρποί και τα όσπρια είναι καλές πηγές βιοδιαθέσιμου ψευδαργύρου. Αυξημένες συγκεντρώσεις σεληνίου ευρίσκονται σε κρέατα, θαλασσινά, αυγά, ξηρούς καρπούς, πράσινα λαχανικά, πλήρη δημητριακά, φρούτα, όσπρια.







Ιατρικά προβλήματα που παρουσιάζονται κατά την διάρκεια των εξεταστικών περιόδων και γενικά προληπτικά μέτρα είναι :







1. Καούρες, ναυτίες, ρέψιμο, φούσκωμα







Η καούρα, η ναυτία, το ρέψιμο, το φούσκωμα είναι συμπτώματα που εμφανίζονται συχνά κατά την διάρκεια των εξετάσεων. Σύμφωνα με μελέτες το stress προκαλεί αυξημένη έκκριση γαστρικών υγρών, ερεθισμό ορισμένων εγκεφαλικών κέντρων που συμμετέχουν στην ρύθμιση της λειτουργίας της πέψης, αύξηση της επίπτωσης της ναυτίας και των δυσπεπτικών ενοχλημάτων στους εξεταζόμενους. Η πρόληψη των δυσάρεστων αυτών καταστάσεων γίνεται με την αποφυγή των μεγάλων λιπαρών γευμάτων (συνιστώνται μικρότερα και συχνά γεύματα), την αποφυγή τηγανητών, την αποφυγή αλκοόλ καπνού και κατάχρησης καφέ, την αποφυγή νυχτερινών γευμάτων. Οι εξεταζόμενοι πρέπει να γνωρίζουν ότι ορισμένα φάρμακα ερεθίζουν το στομάχι. Τέτοια φάρμακα που η κλινική εμπειρία αποδεικνύει καθημερινώς ότι χρησιμοποιούνται αρκετές φορές από τους εξεταζόμενους συχνά χωρίς συνταγή, είναι η ασπιρίνη και γενικά τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, ο σίδηρος, συμπληρώματα ασβεστίου, ορισμένα αντιβιοτικά και ψυχοτρόπα.







2. Διαταραχές κενώσεων (διάρροια - δυσκοιλιότητα)







Το stress προκαλεί αρκετές φορές διαταραχή των ανατανακλαστικών της αφόδευσης, με αποτέλεσμα την εμφάνιση δυσκοιλιότητας ή διάρροιας κατά την εξεταστική περίοδο. Η πρόληψη του συμπτώματος είναι δυσχερής. Ορισμένα άτομα επωφελούνται από την αποφυγή της υπερβολικής κατανάλωσης οσπρίων, τυποποιημένων τροφών, μπαχαρικών, αλκοόλ και καφέ. Το νερό είναι ωφέλιμο, αλλά πρέπει να καταναλώνεται μακριά από τα γεύματα και τον ύπνο (όχι υγρά μισή ώρα πριν έως και δύο ώρες μετά το γεύμα), για να μην επιβαρύνεται η διαδικασία της πέψης. Η χρήση καθαρτικών και φαρμάκων επιδεινώνει τα συμπτώματα από το έντερο. Υιοθετείστε καθημερινώς την συνήθεια, να πηγαίνετε καθημερινά στην τουαλέτα συγκεκριμένη ώρα, ακόμη και εάν δεν έχετε τάση προς αφόδευση. Κάθε φορά που αισθάνεστε τάση για αφόδευση, πηγαίνετε άμεσα στην τουαλέτα χωρίς αναβολή. Η ήπια άσκηση (πχ. περπάτημα), παράγει ενδορφίνες και έχει ωφέλιμη δράση στην λειτουργία του εντέρου.







3. Πονοκέφαλος







Η κρίση του πονοκεφάλου μπορεί να είναι αμφοτερόπλευρη ή ετερόπλευρη. Η συχνότητα εμφάνισής του ποικίλλει. Οι κρίσεις μπορεί να συνοδεύονται από ανορεξία, ναυτία ή εμετό, συμπτώματα από τους οφθαλμούς, ψυχολογικές εκδηλώσεις, δυσκολία συγκέντρωσης και αιμωδίες («μυρμηκιάσματα»). Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες ο πονοκέφαλος είναι συχνός κατά την περίοδο των εξετάσεων και οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως αϋπνία, αγγειακή υπεραντιδραστικότητα του νευρικού συστήματος, διαταραχές που αφορούν τη σεροτονίνη, έκκριση ορμονών του stress. H πρόληψη επιτυγχάνεται με ήπια άσκηση που περιλαμβάνει και ειδικές τεχνικές χαλάρωσης όπως το μασάζ, αποφυγή κατανάλωσης καφέ, τσαγιού, αλκοόλ και προϊόντων που περιέχουν καφεΐνη, αποφυγή χώρων με θόρυβο και φως, αποφυγή υπερκόπωσης και αϋπνίας.







4. Ταχυκαρδία αίσθημα παλμών







Η συγκίνηση και το άγχος προκαλούν συχνότερη παραγωγή διεγέρσεων από τον φυσιολογικό καρδιακό βηματοδότη. Το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση ταχυκαρδίας. Η πρόληψη περιλαμβάνει την διακοπή αλκοόλ και καφεΐνης που δύνανται να προκαλέσουν αύξηση της καρδιακής συχνότητας, την αποφυγή «βαρέων» γευμάτων που λόγω κακής πέψης μπορεί να επιδεινώσουν το φαινόμενο, την επαρκή ανάπαυση.







5. Τριχόπτωση







Η τρίχα αποτελεί κερατινοποιημένο προϊόν της ρίζας η οποία συνέχεται με την επιδερμίδα. Η ύπαρξη φυσιολογικής ποσότητας και στιλπνότητας του τριχωτού της κεφαλής, οφείλεται σε μία ευαίσθητη ισορροπία κατά την οποία υπάρχει επάρκεια αναγεννητικών ριζών και φυσιολογική δομή της τρίχας στο μικροσκόπιο από την ρίζα έως στην άκρη. Η ισορροπία αυτή συχνά διαταράσσεται κατά την εξεταστική περίοδο και την περίοδο προετοιμασίας από παθολογικούς παράγοντες όπως είναι το stress, η ανεπαρκής λήψη με την διατροφή σιδήρου βιταμίνης Α λινολεικού οξέος πρωτεϊνών, η λήψη ορισμένων φαρμάκων(π.χ. ορισμένα αναλγητικά), οι κακοί κοσμητικοί χειρισμοί (πχ. βίαιο βούρτσισμα, ακατάλληλα σαμπουάν, σφιχτές αλογοουρές) και η διαταραχή ορμονών.







6. Νυχτερινή ούρηση







Η νυχτερινή ούρηση είναι σύνηθες σύμπτωμα των εξετάσεων. Συνδέεται με αυξημένη δραστηριοποίηση του αντανακλαστικού λόγω άγχους και επιδεινώνεται από τα ακατάστατα ωράρια, την υπερβολική λήψη αλκοόλ - καφέ - ποτών cola - αφεψημάτων, τη μεταβολή του ωραρίου των γευμάτων (π.χ. μετακίνηση των γευμάτων κατά τις απογευματινές ώρες), την λήψη υγρών κατά τη νύχτα ή αργά το απόγευμα, συνήθειες που πρέπει να αποφεύγονται. Όταν τα παθολογικά προβλήματα κατά την διάρκεια των εξετάσεων και της σχετικής προετοιμασίας είναι έντονα ή επίμονα, η ιατρική εξέταση και θεραπεία επιβάλλονται.







7. Αϋπνία







Η αϋπνία κατά την εξεταστική περίοδο ή κατά την περίοδο της εξεταστικής προετοιμασίας, μπορεί να εμφανιστεί είτε με τη μορφή της δυσχέρειας κατά την επέλευση του ύπνου, είτε με την μορφή των συχνών αφυπνίσεων κατά την νύχτα, είτε με την μορφή της πολύ πρωινής αφύπνισης, είτε με την μορφή του μη ικανοποιητικού ύπνου.







Η σωστή λειτουργία του δικτυωτού συστήματος του εγκεφάλου και η ομαλή αλληλεπίδρασή του με τα υπόλοιπα όργανα του σώματος είναι πολύ σημαντικά για τον επαρκή ύπνο. Στο δικτυωτό σύστημα του υποθαλάμου εδράζεται ένας κεντρικός νευρωνικός βηματοδότης που έχει σημαντικό ρόλο στον κύκλο ύπνου εγρήγορσης. Η κατανάλωση αλκοόλ, η κακή πέψη, η επίπονη μελέτη κατά τις ώρες που προηγούνται του ύπνου, το κάπνισμα ιδιαίτερα μετά το μεσημέρι, η κατανάλωση καφέ- τσάι – ποτών τύπου cola σε υπερβολικές ποσότητες ή μετά το μεσημέρι, το stress, ο πόνος, ο θόρυβος, το έντονο φως, είναι παράγοντες, ιδιαίτερα συχνοί κατά τις εξετάσεις, που επηρεάζουν την σωστή λειτουργία του δικτυωτού συστήματος.







Ο εξεταζόμενος πρέπει να μην καταναλώνει φαγητό και να χαλαρώνει κατά το δίωρο - τρίωρο που προηγείται της νυχτερινής κατάκλισης, να αποφεύγει το έντονο φώς και τον θόρυβο, να ξαπλώνει την ίδια περίπου ώρα κάθε βράδυ, να μην κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με άτομα που θορυβούν κατά την νύχτα (π.χ. άτομα που ροχαλίζουν), να απομακρύνει τα ρολόγια από τα υπνοδωμάτια, να αποφύγει τα κρύα ή καυτά μπάνια προ του ύπνου, να ξυπνάει την ίδια περίπου ώρα κάθε πρωί. Πρέπει να περιορίσει την λήψη υγρών το βράδυ.







8. Λιποθυμική τάση







Λόγω του αυξημένου άγχους των εξετάσεων, σε υπερευαίσθητα άτομα το αυτόνομο νευρικό σύστημα μπορεί να εμφανίσει παροδικά δυσλειτουργίες οι οποίες προκαλούν λιποθυμική τάση, σπάνια όμως εμφανίζεται πραγματική λιποθυμία. Η πρόληψη περιλαμβάνει καλό ύπνο με ξεκούραση του αυτόνομου νευρικού συστήματος, σωστή διατροφή, σταδιακή έγερση από το κρεβάτι μετά την κατάκλιση και τον ύπνο και μέριμνα για επαρκή πρόσληψη νερού και αλατιού στα άτομα που δεν έχουν πρόβλημα αυξημένης πίεσης κατά την διάρκεια της εξεταστικής περιόδου.







9. Ζάλη, ατονία, αδυναμία συγκέντρωσης







Η κατάσταση αυτή κατά την διάρκεια των εξετάσεων προκαλείται κυρίως από την αϋπνία, την υπερκόπωση, την κακή διατροφή. Είναι σημαντικό λοιπόν ο εξεταζόμενος να κοιμάται και να ξεκουράζεται επαρκώς και να χρησιμοποιεί υψηλής βιολογικής αξίας τρόφιμα που τροφοδοτούν τον οργανισμό με ενέργεια. To αυγό, το κρέας, το ψάρι, τα τυριά, το γάλα, το γιαούρτι, το μέλι, τα δημητριακά, το ψωμί ολικής άλεσης, η μαγιά μπύρας, οι ξηροί καρποί, το φύτρο σιταριού, ο φρέσκος βασιλικός πολτός, το μη αποφλοιωμένο ρύζι, τα φρούτα, τα φρέσκα λαχανικά, οι φρέσκοι χυμοί φρούτων προσφέρουν στον εγκέφαλο σημαντικά στοιχεία για την λειτουργία του. Η ζάχαρη που συχνά χρησιμοποιεί ο εξεταζόμενος ως άμεση πηγή γλυκόζης και οι κατεργασμένοι υδατάνθρακες παρέχουν «κενές θερμίδες». Τα σακχαρούχα αναψυκτικά δεν συνιστώνται.







10. Αυξημένη εφίδρωση - κοκκίνισμα







H έκκριση του ιδρώτα στο ανθρώπινο σώμα γίνεται από τους ιδρωτοποιούς αδένες, μετά από επίδραση ποικίλων ερεθισμάτων, τα οποία προκαλούν έκκριση ειδικών ορμονών, όπως αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης, που επενεργούν στους ιδρωτοποιούς αδένες. Σημαντικός είναι ο ρόλος των συμπαθητικών νευρικών ινών που απολήγουν στους αδένες και έχουν ειδικές συνδέσεις με εγκεφαλικά κέντρα του υποθαλάμου.







Η εφίδρωση μπορεί να συνοδεύεται από κοκκίνισμα ή αίσθημα έξαψης. Στον οργανισμό κατά την διάρκεια των εξετάσεων εκκρίνονται αυξημένα επίπεδα αδρεναλίνης - νοραδρεναλίνης, ενώ το συμπαθητικό νευρικό σύστημα παρουσιάζει αυξημένη δραστηριοποίηση. Έτσι συχνά προκαλείται αυξημένη εφίδρωση, γεγονός που παρακωλύει ορισμένες φορές σημαντικά το γράψιμο, λόγω της αυξημένης εφίδρωσης των παλαμών. Παρά το ό, τι σήμερα το φαινόμενο αντιμετωπίζεται με ειδικά διαλύματα, αλοιφές και φάρμακα, ο εξεταζόμενος πρέπει να γνωρίζει ότι η εφίδρωση γενικότερα του σώματος και ειδικότερα των παλαμών επιδεινώνεται με την κατάχρηση ορισμένων φαρμάκων και την χρήση τοξικών ουσιών (π.χ. αλκοόλ).







Ο εξεταζόμενος δεν πρέπει να εκτίθεται σε καυτά λουτρά, να κάνει κατάχρηση καθαριστικών και να χρησιμοποιεί αντιιδρωτικά spray αμφιβόλου ποιότητας ή ερεθιστικά καθαριστικά σώματος.







Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη



Ιατρός Ειδική Παθολόγος



Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά



24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά: 2106252770 2106252770



E mail: amoschovaki@yahoo.gr Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.



ΠΗΓΗ http://www.ygeiaonline.gr/

Ψάρι: ο πολύτιμος φίλος του παιδιού

Μια από τις πιο δύσκολες 'αποστολές' για κάθε μητέρα, είναι αυτή της εισαγωγής του ψαριού στο διαιτολόγιο του παιδιού της. Όσο και η ίδια να γνωρίζει τα οφέλη της κατανάλωσης ψαριού, ο λιλιπούτειος 'δυνάστης' της τα αγνοεί πλήρως και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το πώς θα αποφύγει την χαρακτηριστική 'ψαρίλα'…



Στη 'φαρέτρα' λοιπόν της μητέρας βρίσκονται αρκετά διατροφικά 'τρικ', που αν και απαιτούν λίγη προσπάθεια, αξίζει να τα επιχειρήσει, μια και τα ψάρια αποτελούν καταπληκτική εναλλακτική σίτισης για μικρούς και μεγάλους…Μια 'πινελιά' σπιτική μαγιονέζα ή φρέσκια σως με σπανάκι, σέλινο, μαϊντανό και ελαιόλαδο στο μπλέντερ, συχνά αρκούν να μεταμορφώσουν ένα 'άχαρο' ψάρι σε μια γευστικότατη επιλογή.



Παράλληλα, το κλασικό κροκετάρισμα, μπορεί να μη συνοδευτεί με τηγάνισμα του ψαριού, κάνοντας το ιδιαίτερα δύσπεπτο και 'βαρύ', αλλά με ψήσιμο στο γκριλ, προσδίδοντας στο ψάρι μια γευστική κρούστα. Ακόμα, μια πλούσια σε χορταρικά ψαρόσουπα, συχνά απογειώνει τη γεύση του ψαριού, ιδιαίτερα όταν μαραθόριζα (φοινόκιο), καρότο και κρεμμύδι, 'παντρεύονται' στην κατσαρόλα με το κοκκινόψαρο ή τον μπακαλιάρο…



Γιατί όμως η κάθε μητέρα αξίζει να επιμείνει προκειμένου το ψάρι να γίνει διατροφική συνήθεια του παιδιού της;



Tα ψάρια είναι πλούσια σε βιταμίνες (A, D, B3) και στοιχεία όπως το νάτριο, το ασβέστιο και ο φώσφορος. Eίναι πολύ καλή πηγή ζωικών πρωτεϊνών και συνεπώς απαραίτητων αμινοξέων. Δεν περιέχουν αξιοσημείωτα ποσά κορεσμένου λίπους, ενώ είναι πλούσια σε ακόρεστα λιπαρά οξέα της οικογένειας των ω-3. Τα ω-3 λιπαρά οξέα μειώνουν τις αυξημένες τιμές τριγλυκεριδίων, αυξάνουν (έστω και λίγο) την 'καλή' HDL χοληστερόλη, μειώνουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων στα αγγειακά τοιχώματα προσφέροντας αντριθρομβωτική δράση, ενώ τέλος ασκούν και αντιφλεγμονώδη δράση. Ψάρια πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα είναι το σκουμπρί, η ρέγκα, η πέστροφα, ο τόνος και ο σολομός.



Tα ψάρια είναι από τα τρόφιμα που κατέχουν εξέχουσα θέση στο μοντέλο της μεσογειακής δίαιτας, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να καταναλώνονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Αυτή ακριβώς η συχνότητα λειτουργεί ως διατροφική ασπίδα έναντι των καρδιαγγειακών νοσημάτων, αφού με την κατανάλωση ψαριών ευεργετούμε τον οργανισμό μας όχι μόνο με την εισαγωγή των ω-3 λιπαρών οξέων, αλλά και με την αποφυγή του κορεσμένου λίπους που εμπεριέχεται στο κρέας.



Ακόμα μαγειρεύονται πιο εύκολα και είναι πιο εύπεπτα από το κρέας λόγω του ότι εμπεριέχουν ελάχιστα ποσά συνδετικού ιστού. Στις μέρες λοιπόν της έντονης αμφισβήτησης για την κατανάλωση του κρέατος που πηγάζει τόσο από την περιεκτικότητά του σε κορεσμένο λίπος, όσο και από τις μεθόδους εκτροφής των ζώων που έχουν αντίκτυπο στην υγεία τους, εσείς κινηθείτε στην ασφαλέστατη και θρεπτική εναλλακτική των ψαριών που οι Ελληνικές θάλασσες μας προσφέρουν.



Πηγή: iatronet.gr

Πόση ζάχαρη τρώει στ' αλήθεια;



Ξέρετε πόση ζάχαρη τρώει το παιδί σας; Συνήθως πολύ περισσότερη από ό,τι νομίζετε. Μάθετε, λοιπόν εκτός από τις προφανείς, ποιες ακόμη τροφές κρύβουν ζάχαρη, αλλά και τους τρόπους για να την ελαττώσετε στο καθημερινό διαιτολόγιο του παιδιού.



Τα παιδιά λατρεύουν τις γλυκές γεύσεις. Ακόμη και τα νεογέννητα προτιμούν το ζαχαρόνερο από το σκέτο νερό. Η ζάχαρη, μέχρι ενός σημείου, είναι απαραίτητη στον παιδικό οργανισμό γιατί αποτελεί σημαντική πηγή ενέργειας και τονώνει τη μυϊκή και σωματική δύναμη. Ωστόσο, η ημερήσια κατανάλωση στα παιδιά δεν πρέπει να ξεπερνά τα 60 γραμμάρια (περίπου 5 κουταλιές) συνολικά από όλα τα τρόφιμα. Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό όταν η ζάχαρη δεν είναι παρούσα μόνο στα γλυκά, αλλά βρίσκει τον τρόπο να "τρυπώνει" σχεδόν σε όλες τις τροφές και, κυρίως, τις τυποποιημένες.

Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αντώνης Καφάτος, "δεν υπάρχει επεξεργασμένη και βιομηχανικά παρασκευασμένη τροφή που να μην περιέχει και μια ποσότητα ζάχαρης ή άλλου γλυκαντικού, ακόμη κι όταν η γεύση τους δεν είναι γλυκιά, όπως συμβαίνει λ.χ. με τη μαγιονέζα, το άσπρο ψωμί, τα κορνφλεϊκς κλπ. Ζάχαρη επίσης υπάρχει στα αναψυκτικά και σε όλα τα έτοιμα φαγητά (fast food) και σνακ (κρουασάν, πατατάκια, γαριδάκια), που ίσως προμηθεύεται και καταναλώνει το παιδί σας από το κυλικείο του σχολείου καθημερινά. Επίσημα στοιχεία του ΙΝΚΑ δείχνουν ότι οι μαθητές αγοράζουν σνακ σε ποσοστό 49-56%, αλλά ζαχαρούχα προϊόντα σε ποσοστό 36-65% και τυποποιημένους χυμούς με προσθήκη ζάχαρης (τύπου νέκταρ) σε ποσοστό 53-57%. Γενικά, το 81% των παιδιών προμηθεύεται για κολατσιό από το σχολείο είδη τροφής τα οποία, αν εφαρμοζόταν ο νόμος που έχει ψηφιστεί εδώ και καιρό, δεν θα έπρεπε να διατίθενται στα σχολικά κυλικεία. Δίνετε λοιπόν στο παιδί σας κολατσιό από το σπίτι και μάθετε να διαβάζετε τις ετικέτες για να διαπιστώσετε την ποσότητα σακχαρόζης ή sucrose, όπως αναγράφεται σε πολλά προϊόντα η γνωστή μας ζάχαρη".



Ποιο είναι το πρόβλημα;

"Το κακό ξεκινά από το γεγονός ότι τα σάκχαρα που περιέχει η ζάχαρη διασπώνται πολύ πιο γρήγορα από αυτά του αμύλου για παράδειγμα, και για το λόγο αυτό απορροφώνται τάχιστα από το αίμα" λέει χαρακτιριστικά ο Α. Καφάτος. "Έτσι, αν και η ζάχαρη αποτελεί ένα σημαντικό "καύσιμο" για το σώμα, η υπεκατανάλωση της ευνοεί την τερηδόνα, καθώς παράγει οξέα που καταστρέφουν τα δόντια. Επίσης, επειδή αποθηκεύεται στον οργανισμό ως λίπος αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα παχυσαρκίας και όλων των ασθενειών που συνδέονται με αυτή (διαβήτης, καρδιαγγειακά προβλήματα)". Τα παιδιά, εκτός όλων των άλλων γαστρονομικών προκλήσεων που έχουν να αντιμετωπίσουν, διατρέχουν κίνδυνο παχυσαρκίας και από τα αναψυκτικά και τους τυποποιημένους χυμούς φρούτων, όπως αποκαλύπτει μια νέα έρευνα. Όσο μάλιστα περισσότερα τέτοιου είδους ροφήματα πίνουν, τόσο μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν να συσσωρεύσουν κιλά. Η έρευνα έγινε από το αυστραλιανό πανεπιστήμοιο Deakin University και έδειξε ότι τα παιδιά με την υψηλότερη κατανάλωση αναψυκτικών είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες να αυξήσουν το σωματικό τους βάρος, ενώ αυτά με την υψηλότερη κατανάλωση fast food είχαν πιθανότητα 20%. Ωστόσο, αν και οι περισσότεροι γονείς δίνουν χωρίς δεύτερη σκέψη στο παιδί να πιει έναν χυμό, στην πλειονότητα τους αγνοούν ότι και οι χυμοί φρούτων κάνουν επίσης κακό στην υγεία των παιδιών τους διότι προσθέτουν επιπλέον ζάχαρη στο καθημερινό τους διαιτολόγιο, υποστηρίζουν οι ερευνητές. Στα αναψυκτικά και τους χυμούς η ζάχαρη απαντάται με τη μορφή σιροπιού από καλαμπόκι με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη. Το σιρόπι αυτό άρχισε να εμφανίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες γύρω στο 1970 και έκτοτε χρησιμοποιείται ως γλυκαντική ουσία σε αναψυκτικά, χυμούς φρούτων, γλυκίσματα και άλλα επεξεργασμένα τρόφιμα. Υπολογίζεται πως ένας μέσος άνθρωπος καταναλώνει περί τα 68 κιλά γλυκαντικών ουσιών το χρόνο, γεγονός το οποίο μεταφράζεται σε μια ημερήσια πρόσληψη 500 επιπλέον θερμίδων.



Τι είδους ζάχαρη;

Το δίλημμα τι είδος ζάχαρης πρέπει να καταναλώνει το παιδί απασχολεί πολλούς γονείς τα τελευταία χρόνια, αφού η βιομηχανία της υγιεινής διατροφής έχει διαφημίσει το μέλι, τη μελάσα , την καστανή και της μαύρη (ακατέργαστη) ζάχαρη ως καλύτερα της λευκής, επειδή τα είδη αυτά περιέχουν ιχνοστοιχεία. Η αλήθεια είναι ότι η γνωστή λευκή ζάχαρη (που συνήθως προέρχεται από ζαχαροκάλαμα ή ζαχαρότευτλα) υφίσταται μεγάλη χημική επεξεργασία κατά την οποία χάνει τα μεταλλικά άλατα και τις βιταμίνες της. Ίσως λοιπόν ως προς τα θρεπτικά συστατικά να πλεονεκτούν τα συγκεκριμένα γλυκαντικά (μέλι, μελάσα, καστανή και μαύρη ζάχαρη). Όμως, όσον αφορά την τερηδόνα, τίποτα δεν αλλάζει καθώς οι μελέτες δείχνουν ότι όλες οι γλυκαντικές ουσίες είναι βλαβερές για τα δόντια. Η κοινή ζάχαρη προκαλεί περισσότερη τερηδόνα από τις άλλες μορφές ζάχαρης απλώς και μόνο γιατί τα παιδιά την τρώνε πολύ συχνά. "Δείξτε την  προτίμηση σας σε τροφές που περιέχουν φυσικά σάκχαρα όπως είναι τα φρούτα. Τρεις μερίδες των 100 με 200 γραμμαρίων καθημερινά είναι αρκετές" συμβουλεύει ο υπεύθυνος Ιατρείου Διαβήτη και Παχυσαρκίας στο Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας "Αγία Όλγα", Ιωάννης Ιωαννίδης. "Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, όπως της καστανής ζάχαρης ή του μελιού, το μόνο που πετυχαίνετε είναι να καθυστερήσετε για λίγο την απορρόφηση των σακχάρων από το αίμα".



Ναι στα γλυκά, αλλά με μέτρο.

Οι οδηγίες των ειδικών είναι ξεκάθαρες. Οι γονείς πρέπει να αποτρέπουν τα παιδιά τους από το να τρώνε καραμέλες, μπισκότα και να πίνουν αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι ένα παιδί δεν μπορεί να τρώει και μερικά γλυκά. Σύμφωνα με τον Α. Καφάτο, "αν ένα παιδί έχει μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή και το βάρος του είναι φυσιολογικό, μπορεί να τρώει ακόμη και κάθε μέρα ένα μικρό γλυκό, κατά προτίμηση ως απογευματινό σνακ, όχι όμως αντικαθιστώντας το κανονικό του γεύμα". Επίσης, όπως τονίζουν οι ειδικοί από το Τμήμα Παχυσαρκίας της Α΄ Προπαιδευτικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Λαϊκό Νοσοκομείο), "αν ένα παιδί έχει περιττά κιλά και πάλι δεν μπορείτε να αποκλείσετε τα γλυκά από τη διατροφή του, κυρίως επειδή στα παιδιά οι τροφές που απαγορεύονται γίνονται ακόμη πιο επιθυμητές. Καθώς λοιπόν θα ήταν άδικο να στερήσετε ακόμη και από ένα παχουλό παιδί το γλυκό ή τη σοκολάτα, θα μπορούσατε να τους επιτρέπετε να τα τρώει όχι καθημερινά, αλλά δύο φορές την εβδομάδα".

Ακόμη και οι παιδίατροι και οι διατροφολόγοι συμβουλεύουν:



  • Να αρχίσετε να δίνετε γλυκά στα παιδιά μετά τα 2 ή τα 3 χρόνια τους

  • Να αγοράζετε τις σοκολάτες, τα παγωτά και τα γλυκά σε μικρές συσκευασίες ή να τους δίνετε μικρές μερίδες.

  • Να προτιμάτε για το παιδί τα σπιτικά μπισκότα και κουλουράκια ή τα απλά "παραδοσιακά" μπισκότα του εμπορίου, αντί για τα πολύ παχυντικά όπως αυτά με επικάλυψη σοκολάτας ή με γέμιση κρέμας ή σοκολάτας (τύπου cookies). Τα δεύτερα είναι πιο επιβαρυμένα από πλευράς θερμίδων, λίπους, τρανς λιπαρών κλπ.

Ζαχαρούχες τροφές και τερηδόνα.

Όπως επισημαίνει ο Ανδρέας Αγουρόπουλος DDS, MSc, Παιδοδοντίατρος, "η τερηδόνα οφείλεται σε συγκεκριμένα μικρόβια τα οποία μεταβολίζοντας ζάχαρη (υδατάνθρακες) παράγουν οξέα που αφαλατώνουν την αδαμαντίνη (σμάλτο) και στη συνέχεια την οδοντίνη". Ωστόσο, για την τερηδόνα δεν ευθύνεται μόνο η ποσότητα των γλυκών αλλά και η συχνότητα με την οποία καταναλώνονται. Η συχνή κατανάλωση ζαχαρούχων τροφών έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή για μεγάλο χρονικό διάστημα οξέων στο στόμα, που τελικά θα τερηδονίσουν τα δόντια. Αν λοιπόν στα ενδιάμεσα των γευμάτων συνηθίζει το παιδί σας να καταναλώνει σοκολάτες, μπισκότα, αναψυκτικά κλπ, τότε κινδυνεύει πολύ περισσότερο από τερηδόνα από το αν έτρωγε ακόμη και μια ολόκληρη τούρτα και βούρτσιζε τα δόντια του αμέσως. Βέβαια, λένε οι ειδικοί, οι μαλακές και ιδιαίτερα κολλώδεις τροφές (σταφίδες, αποξηραμένα φρούτα, πατατάκια) είναι οι πιο επικίνδυνες, επειδή προσκολλώνται ευκολότερα, εναποτίθενται ανάμεσα στα δόντια και προσφέρουν θετικό υπόβαθρο για τα βακτήρια. Αυτός άλλωστε είναι και ο κυριότερος λόος που το βούρτσισμα των δοντιών πρέπει να ξεκινάει στο παιδί από πολύ νωρίς, να γίνεται τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα και πάντα το βράδυ πριν πέσει για ύπνο.



Οι τροφές που βλάπτουν περισσότερο τα δόντια:

  • Καραμέλες

  • Μέλι

  • Σταφίδες

  • Μαρμελάδα

  • Σοκολάτες

  • Μπισκότα

  • Αναψυκτικά

  • Παγωτά

  • Γλυκά

  • Πατάτες τηγανιτές

  • Ψωμί άσπρο

  • Κέικ με γλάσο

  • Κρεμώδη τυριά

  • Βούτυρο

  • Μπανάνες

  • Ζαχαρωμένα φρούτα

  • Ντόνατς

  • Φρουτοχυμοί με ζάχαρη

  • Γάλα σοκολατούχο

Μια γρήγορη ματιά στα είδη ζάχαρης.



Άσπρη: Πρόκειται για τη γνωστή ζάχαρη (ραφινέ) που κατέχει την τιμητική θέση στη διατροφή μας. Παράγεται βιομηχανικά από το ζαχαροκάλαμο και το ζαχαρότευτλο. Η άσπρη ζάχαρη είναι η πλέον επεξεργασμένη, της έχει δηλαδή αφαιρεθεί κάθε ίχνος ανόργανων στοιχείων.



Ακατέργαστη: Παράγεται από ζαχαροκάλαμο (ζαχαρόζη). Αυτή η μορφή ζάχαρης έχει υποστεί λιγότερη βιομηχανική επεξεργασία σε σύγκριση με την άσπρη ζάχαρη, για αυτό περιέχει μικρές ποσότηες ανόργανων στοιχείων (κάλιο, ασβέστιο, νάτριο, σίδηρο, μαγνήσιο).



Μαύρη: Πρόκειται για μίξη άσπρης ζάχαρης και μελάσας. Παράγεται από ζαχαροκάλαμο και περιέχει, όπως και η ακατέργαστη, μικρές ποσότηες ανόργανων στοιχείων.



Μελάσα: Προέρχεται από ζαχαροκάλαμο και είναι παχύρευστη σαν μέλι. Η μελάσα περιέχει κάλιο, νάτριο, σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, θείο, ψευδάργυρο, χρώμιο και βιταμίνες Β2, Β3 και Β6.



Φρουκτόζη: Προέρχεται από την επεξεργασία φρούτων και είναι το πιο γλυκό σάκχαρο. Για αυτό άλλωστε μπαίνει σε μικρότερη ποσότητα από ότι η ζάχαρη. Η φρουκτόζη είναι λευκή σε μορφή κρυστάλλων και συνήθως χρησιμοποιείται για την παρασκευσή γλυκών που χαρακτηρίζονται "λαιτ" ή "για διαβητικούς".



Σιρόπι καλαμποκιού: Πρόκειται για τη λεγόμενη γλυκόζη, ένα υγρό παχύρρευστο και διαυγές που προέρχεται από την επεξεργασία καλαμποκιού. Συνήθως χρησιμοποιείται στα γλυκά του κουταλιού και στις κονσέρβες φρούτων, λαχανικών ή και στα ντρέσινγκ.



Άλλα υποκατάστατα: Υπάρχουν επίσης τεχνητές γλυκαντικές ύλες με γλυκαντική ικανότητα πολλαπλάσια της ζάχαρης (όπως η ασπαρτάμη, η ζαχαρίνη κλπ), δεν έχουν όμως τη γλυκιά απαλή γεύση και τις ιδιότητες της ζάχαρης που είναι:

  • Να δίνει μάζα και όγκο στα διάφορα παρασκευάσματα

  • Να ενισχύει και να προβάλλει το άρωμα των τροφών

  • Να προφυλάσσει από προσβολή μικροοργανισμών σε μαρμελάδες, γλυκίσματα κλπ.

Έξυπνα τεχνάσματα για λιγότερη ζάχαρη.

  • Χρησιμοποιείτε τα 2/3 έως τα 3/4 της ζάχαρης που έχουν οι διάφορες συνταγές.

  • Δίνετε στο παιδί φυσικούς χυμούς φρούτων αντί για αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη ή χυμούς νέκταρ.

  • Χρησιμοποιείτε πουρέ φρέσκων φρούτων ή ψιλοκομμένα φρούτα για να γλυκάνετε τα δημητριακά, το γάλα και το γιαούρτι του.

  • Στα κεικ αντικαταστήστε το κακάο με χαρουπάλευρο και ελαττώστε τη ζάχαρη κατά 25%.

  • Με αρωματικά όπως κανέλα, βανίλια, μοσχοκάρυδο, πορτοκάλι κλπ, τα κέικ, οι κρέπες, τα δημητριακά αποκτούν γλυκύτερη γεύση.

Η θεωρία που είχε επικρατήσει για πολλά χρόνια ότι η ζάχαρη κάνει τα παιδιά υπερκινητικά ανατράπηκε πρόσφατα με ανακοινώσεις των ειδικών στο διεθνή τύπο, που επισημαίνουν πως δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της υπερκατανάλωσης ζάχαρης και της συμπεριφοράς.



Πηγή: περιοδικό Parents

27 Απρ 2010

Πότε θα εμβολιάσω το παιδί μου;



Τι είναι ο εμβολιασμός;



Ο εμβολιασμός είναι μια από τις σημαντικότερες πράξεις που πραγματοποιείται για το συμφέρον των παιδιών σας, προκειμένου να τα προστατέψετε από θανατηφόρες μολυσματικές νόσους.

Ο σκοπός των εμβολίων είναι να ισχυροποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα εναντίον συγκεκριμένων μικροβίων έτσι ώστε να είναι ικανός ο οργανισμός να αντισταθεί στα συγκεκριμένα μικρόβια όταν ξαναέρθει σε επαφή μαζί τους.





Πότε δεν εμβολιάζω σωστά το παιδί μου;





Δεν εμβολιάζω σωστά το παιδί μου όταν:





- δεν ξεκινώ τον εμβολιασμό στην ηλικία που πρέπει

- δεν χορηγώ όλες τις δόσεις που πρέπει

- παραλείπω τις αναμνηστικές δόσεις

- δεν κάνω όλα τα εμβόλια που συνιστά το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού- ξεπερνώ κατά πολύ τα χρονικά διαστήματα που προβλέπονται μεταξύ των δόσεων.





Τι κίνδυνο αντιμετωπίζει το παιδί μου αν δεν εμβολιαστεί σωστά;





Όταν ο εμβολιασμός δεν γίνεται έγκαιρα και σωστά ο οργανισμός του παιδιού δεν αποκτά επαρκή ανοσία.

Παιδί που θηλάζει μπορεί να εμβολιασθεί;



Ναι. Ο θηλασμός δεν αποτελεί αντένδειξη εμβολιασμού.





Έχουν τα εμβόλια αποτέλεσμα;



Ναι. Και έχουν μειώσει σημαντικά τη συχνότητα των λοιμώξεων για τις οποίες χορηγούνται.

Έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες τα εβμόλια;



Τα εμβόλια παρουσιάζουν κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες εκ των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό είναι ήπιες και παροδικές.



Τοπικές: πόνος, οίδημα (πρήξιμο), ερυθρότητα στο σημείο της ένεσης.



Συστηματικές: πυρετός, ναυτία, κεφαλαλγία, εξάνθημα, αρθραλγίες (πόνο στις αρθρώσεις).

Εφόσον πολλά από τα νοσήματα είναι πλέον σπάνια, γιατί πρέπει να συνεχίσουν να εμβολιάζονται τα παιδιά;



Γιατί σε πολλά μέρη του πλανήτη δεν γίνονται σωστοί και επαρκείς εμβολιασμοί. Συνεπώς τα μικρόβια και οι ιοί δεν καταπολεμούνται επαρκώς και συνεχίζουν να προκαλούν νόσο. Αν λοιπόν διακοπούν γενικώς οι εμβολιασμοί, θα υπάρξει κίνδυνος επιδημιών.

Εξάλλου, με το σημερινό ρυθμό των μετακινήσεων από χώρα σε χώρα είναι πολύ εύκολη η μεταφορά και η μετάδοση των βακτηρίων και ιών.





Γενικώς, τα παιδιά που δεν είναι επαρκώς και σωστά εμβολιασμένα διατρέχουν κίνδυνο νόσησης από τα συγκεκριμένα βακτήρια ή ιούς.





Τι εμβόλια είναι διαθέσιμα για το παιδί μου;





Τα εμβόλια που είναι διαθέσιμα για το παιδί σας είναι:





- Διφθερίτιδας

- Τετάνου

- Κοκκύτη

- Πολιομυελίτιδας

- Αιμόφιλου Ινφλουέντσας

- Μηνιγγιτιδόκοκκου

- Πνευμονιόκοκκου

- Ηπατίτιδας Β

- Ιλαράς

- Ερυθράς

- Παρωτίτιδας

- Ανεμευλογιάς

- Γρίπης

- Ηπατίτιδας Α

- Φυματίωσης

- Καρκίνου του τραχήλου της μήτρας





Τι χρειάζεται να κάνω για το σωστό εμβολιασμό του παιδιού μου;



Μιλήστε με τον Παιδίατρο, προκειμένου να σας λύσει οποιαδήποτε απορία ή ερώτημα σας απασχολεί.

Προετοιμάστε το παιδί σας να δεχτεί τον εμβολιασμό και παρέχετε του ασφάλεια και ενθάρρυνση.



Παρακολουθήστε το βιβλιάριο του παιδιού σας, ώστε να μην ξεχνάτε τα προγραμματισμένα εμβόλια.





Από ποιον μπορεί να γίνει ο εμβολιασμός;



Ο εμβολιασμός μπορεί να γίνει από τον παιδίατρο, στο ιατρείο, σε νοσοκομείο ή σε άλλους φορείς υγείας.



Πηγή: www.wyethnutrition.gr

Τα χαρίσματα δεν είναι κληρονομικά!



Οι πιο ιδιοφυείς άνθρωποι, εκείνοι που έχουν τα μεγαλύτερα ταλέντα ή που έχουν διακριθεί για τις ανεπανάληπτες ικανότητές τους σε διάφορους τομείς, θεωρούσαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα, ότι τα είχαν καταφέρει λόγω των γονιδίων τους!





Με άλλα λόγια, πίστευαν ότι η κλίση σε φυσικές επιστήμες όπως είναι τα Μαθηματικά ή η Χημεία, η ανάπτυξη καλλιτεχνικών τάσεων στη ζωγραφική, στη μουσική, ακόμη και σε θέματα που έχουν να κάνουν με την σκέψη και τη φαντασία όπως είναι η συγγραφή μυθιστορημάτων, βρίσκεται στο dna μας!



Χωρίς λοιπόν τα «κατάλληλα» γονίδια, κάποιος μπορεί να τα κατάφερνε καλά στους προαναφερόμενους τομείς, δεν θα γινόταν όμως ο καλύτερος από όλους τους άλλους!



Πολλές πανεπιστημιακές μελέτες είχαν αφιερωθεί στον συγκεκριμένο σκοπό και κατέληγαν σε αυτό το συμπέρασμα, σήμερα όμως, μία νέα μελέτη ήρθε να τις διαγράψει και να μας κάνει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα! Βασικός εμπνευστής της είναι ο Αμερικανός Γενετιστής David Shenk, ο οποίος υποστηρίζει ότι όλες οι προηγούμενες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί σχετικά με την γενετική προδιάθεση ήταν υπερεκτιμημένες, και είχαν σαν αποτέλεσμα να περιορίζουν ακόμη και να εμποδίζουν την ανάπτυξη καλλιτεχνικών και όχι μόνο ικανοτήτων.



Πλέον ο ίδιος έρχεται να αποδείξει ότι δεν υπάρχουν έμφυτες ικανότητες, κλίσεις, ή ταλέντα, και πως οποιοσδήποτε μπορεί να τα καταφέρει τέλεια σε όποιον τομέα επιθυμεί με ένα και μοναδικό «όπλο»: την συνεχή εκπαίδευση!



Διαβάστε τη συνέχεια....

26 Απρ 2010

Οι χειρονομίες και η γλώσσα "πάνε" χέρι-χέρι.....



Οι χειρονομίες και η γλώσσα πάνε «χέρι-χέρι», βάσει νέας έρευνας, η οποία αποκαλύπτει ότι τα μωρά με περισσότερα ερεθίσματα από το οικογενειακό τους περιβάλλον, αποκτούν πλουσιότερο λεξιλόγιο όταν αργότερα πια αρχίζουν το σχολείο.



Η έρευνα του πανεπιστημίου του Σικάγο, υπό την ψυχολόγο Μέρεντιθ Ρόουβ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science και ανακοινώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης, δείχνει ότι τα μωρά που έχουν πλουσιότερους και πιο μορφωμένους γονείς, τείνουν να χειρονομούν περισσότερο και αυτό ίσως εξηγεί γιατί μερικά παιδιά από οικογένειες χαμηλότερου εισοδήματος τα καταφέρνουν λιγότερο καλά στο σχολείο.





«Όταν τα παιδιά πάνε σχολείο για πρώτη φορά, ήδη υπάρχει ένα μεγάλο κοινωνικοοικονομικό χάσμα στο λεξιλόγιό τους», σύμφωνα με την αμερικανή ερευνήτρια, και το χάσμα αυτό εξηγείται σε ένα βαθμό από τις χειρονομίες. Ο πλούτος του λεξιλογίου θεωρείται παράγων-κλειδί για τη μελλοντική επίδοση στο σχολείο. Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι οι πιο ευκατάστατοι γονείς τείνουν να μιλάνε στα παιδιά τους περισσότερο από ό,τι οι φτωχότεροι, πράγμα που βοηθά στην ανάπτυξή τους.



Στο πλαίσιο της νέας έρευνας, η βιντεοσκόπηση μιας ομάδας παιδιών από διάφορα κοινωνικοοικονομικά στρώματα έδειξε ότι τα παιδιά ηλικίας 14 μηνών διέφεραν αισθητά στον αριθμό των χειρονομιών και τα μηνύματα που μετέφεραν μέσα από αυτές, ανάλογα με το οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο των γονέων τους, οι οποίοι επίσης διέφεραν (οι πιο πλούσιοι και πιο μορφωμένοι έκαναν περισσότερες χειρονομίες, κάτι που ακολούθησαν και τα παιδιά τους).



Έτσι, οι ψυχολόγοι ενθαρρύνουν τους γονείς να κάνουν χειρονομίες οι ίδιοι, μιλώντας ταυτόχρονα, καθώς επίσης να ανταποκρίνονται στις χειρονομίες του μωρού τους.



Η ειρωνεία είναι, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι παλιότερα οι ανώτερες τάξεις μεγάλωναν τα μωρά τους θεωρώντας ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούν καθόλου τα χέρια τους, όταν μιλάνε, γιατί αυτή η συμπεριφορά ταιριάζει μόνο στις «κατώτερες» τάξεις!



Πηγή: www.mammyland.com

Μεγαλώνοντας δίδυμα παιδιά!



Μέρος 2ο



Της Τζίνας Χονδρού, ψυχολόγου-σύμβουλου Οικογένειας



Μοιράστηκαν τη μήτρα της μαμάς και… γεννήθηκαν δίδυμα. Μεγαλώνουν μαζί και συχνά οι άλλοι τα αποκαλούν «τα δίδυμα». Όμως, το καθένα θα ζήσει τη δική του ζωή στον κόσμο των ενηλίκων, κι όσο κι αν μοιάζουν ή αν αισθάνονται κοντά το ένα με το άλλο, δεν θα μπορούν ποτέ να ξαναβρεθούν τόσο κοντά, όσο στην ενδομήτρια ζωή τους. Όσο, λοιπόν, κι αν είναι διπλή η χαρά και διπλή η κούραση για τους γονείς τους, δεν είναι ένας διπλός άνθρωπος, αλλά δύο ξεχωριστά άτομα που μεγαλώνουν ταυτόχρονα, ίσως μοιάζουν, αλλά δεν ταυτίζονται.







Σαν βασική αρχή, καλό είναι να θυμόμαστε πως όσο περισσότερο ενθαρρύνουμε τη διαφορετικότητα και την αυτονομία, τόσο πιο εύκολη θα είναι η μετάβαση των παιδιών στην ενήλικη ζωή, η ανάπτυξη ατομικής ταυτότητας, η απόλαυση των ατομικών επιλογών του καθενός, όπως, για παράδειγμα, σύντροφος, φίλοι, επάγγελμα.







Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τις πιο συχνές απορίες των γονέων, καθώς και τρόπους ενίσχυσης της αυτονομίας.







Τι γίνεται με τη σειρά γέννησης;



Στις οικογένειες χωρίς δίδυμα αναπτύσσεται μια δυναμική που βασίζεται στη θέση του καθενός στην οικογένεια. Υπάρχει το μεγαλύτερο, το μεσαίο, το μικρότερο. Στα δίδυμα, αν και συχνά το ένα θεωρείται το «μεγαλύτερο», είναι περισσότερο μια ανάγκη των γονέων, παρά η πραγματικότητα. Από τη μια, λοιπόν, οι προσδοκίες των γονέων, από την άλλη η προσωπικότητα των παιδιών, συνηγορούν στο να αναλάβει ένα τον ρόλο του «μεγαλύτερου» ή του «αρχηγού». Ανεξάρτητα από τις τάσεις των ίδιων των παιδιών, ως γονείς είναι καλό να ενθαρρύνουμε τη διαφορετικότητα, παρά την ιεραρχία.



Αν είναι διαφορετικού φύλου;



Στα δίδυμα διαφορετικού φύλου, πολλά εξαρτιόνται από τις αντιλήψεις των γονέων για τους ρόλους των δύο φύλων. Επειδή συχνά ο ανταγωνισμός ενισχύεται, καλό είναι να τα μαθαίνουμε να λύνουν εποικοδομητικά τις διαφορές τους όταν τσακώνονται, και να τα ενθαρρύνουμε να αναπτύξουν ζεστή σχέση μεταξύ τους, χωρίς να κάνουμε διακρίσεις λόγω του φύλου τους.







Έχουν διαφορές;



Πολλές! Μπορεί το ένα να είναι αριστερόχειρας και το άλλο δεξιόχειρας. Μπορεί το ένα να είναι εξωστρεφές και κοινωνικό, και το άλλο συνεσταλμένο. Κάποιες διαφορές υπάρχουν από την αρχή της ζωής, ενώ άλλες εμφανίζονται στη διάρκειά της, εξαιτίας της αλληλεπίδρασης των γονιδίων και του περιβάλλοντος. Οι έρευνες, με τη βοήθεια υπέρηχων, δείχνουν ότι η συμπεριφορά ακόμα και των μονοζυγωτικών διδύμων δεν είναι ακριβώς ίδια ούτε μέσα στη μήτρα!







Πόσα κάνουν μαζί και πόσα χώρια;



Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε υπερβολικά να τα ξεχωρίσουμε, σε σημείο που να ακυρώνουμε ή να απορρίπτουμε τα κοινά τους στοιχεία. Είναι όμορφο να έχουμε έναν άνθρωπο με τον οποίον μοιραζόμαστε τόσα πολλά, που μοιάζουμε και νιώθουμε ότι επικοινωνούμε. Αλλά δεν χρειάζεται να επιβάλλουμε ομοιότητες που δεν υπάρχουν, όπως να τα ντύνουμε παρόμοια ή να απαιτούμε να έχουν κοινές εξωσχολικές δραστηριότητες. Είναι δίδυμα, κι αυτό δεν αλλάζει είτε μοιάζουν εξωτερικά, είτε όχι, όπως «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά»! Είναι ταυτόχρονα δύο ξεχωριστά παιδιά, κι ούτε αυτό αλλάζει, όσο κι αν προσπαθήσουμε να επιβάλλουμε ομοιομορφία.







Στο σχολείο…



Μπορούν να παρακολουθήσουν διαφορετικά τμήματα στην ίδια σχολική τάξη ή και διαφορετικά σχολεία. Αν, όμως, τα ίδια δεν θέλουν με τίποτα να αποχωριστούν, καλό είναι να μην επιμένουμε και να τα αφήσουμε να βρίσκονται στο ίδιο τμήμα, προσπαθώντας να ενισχύσουμε την αυτονομία με άλλους τρόπους. Εξάλλου, κάθε παιδί έχει να αντιμετωπίσει τον αποχωρισμό από τους γονείς όταν ξεκινάει για πρώτη φορά το σχολείο, οπότε καλό είναι να μην προσθέτουμε και το βάρος του αποχωρισμού από το δίδυμο αδελφάκι.







Στερεότυπα



Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε τα στερεότυπα και να μην επιτρέπουμε και στον περίγυρο να τα τροφοδοτεί. Δεν υπάρχει το «καλό» και το «κακό» δίδυμο, το «έξυπνο» και το «χαζό», το «όμορφο» και το «άσχημο». Είναι απλά δύο διαφορετικά παιδάκια. Έτσι κι αλλιώς, δεν είναι σωστό να συγκρίνουμε με τρόπο που ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό, αλλά αντίθετα να εστιάζουμε στη συμπεριφορά και στις ιδιαιτερότητες του καθενός, κρατώντας μόνο τους κοινούς κανόνες της οικογένειας.







Μερικές ιδέες για να ενθαρρύνουμε την ατομική ανάπτυξη



Τα περισσότερα δίδυμα αναπτύσσουν την ατομική τους ταυτότητα μεγαλώνοντας, ακόμα κι αν οι γονείς προσπαθούν να ενθαρρύνουν τις ομοιότητες! Αλλά καλό είναι, παρόλο που δεν μπορούμε να ελέγξουμε την ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ανθρώπου, να την ενθαρρύνουμε προς την κατεύθυνση της αυτονομίας.







Μερικές ιδέες είναι:

Να διαθέτουμε κάποιον χρόνο ξεχωριστά για το κάθε παιδί.

Να έχει κάθε παιδί τα δικά του παιχνίδια και τον δικό του χώρο.

Να επισημαίνουμε και να επαινούμε τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του καθενός.

Οι ανταμοιβές και οι τιμωρίες για τη συμπεριφορά τους να γίνονται ατομικά.

Να γιορτάζουμε ξεχωριστά τα επιτεύγματα του καθενός.

Οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις μας να ταιριάζουν με τα ατομικά χαρακτηριστικά του καθενός.

Να ενθαρρύνουμε την ανάπτυξη διαφορετικών ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων.

Να ενθαρρύνουμε την απόκτηση φίλων από το καθένα.

Να μην τα φωτογραφίζουμε πάντα μαζί, ώστε το καθένα να έχει και τις δικές του ατομικές αναμνήσεις.

Να μην αναφερόμαστε σε αυτά σαν μια μονάδα («τα δίδυμα»), αλλά με τα ονόματά τους.







Είναι άλλο η αδερφική, φιλική, ζεστή σχέση και οικειότητα, το ψυχικό δέσιμο που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο παιδάκια που μοιράζονται τόσα πολλά (γονίδια, ενδομήτριο περιβάλλον, οικογένεια) και άλλο μια σχέση εξάρτησης. Το πρώτο είναι πολύ θετική επιρροή στη ζωή μας, δημιουργεί συναισθήματα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, τονώνει την αυτοπεποίθηση, ενώ το δεύτερο μπορεί να γίνει μεγάλο εμπόδιο στην προσπάθεια να βρούμε τον δρόμο μας και να έχουμε ψυχική υγεία και ευτυχία.







H συμβουλή μας: Θυμηθείτε να φροντίζετε, εκτός από τα παιδιά, και τον εαυτό σας: οι μελέτες δείχνουν ότι οι γονείς διδύμων είναι πιο ευάλωτοι σε προβλήματα ψυχικής υγείας μετά τη γέννηση και έναν χρόνο μετά!



Πηγή: www.familylife.gr 

Δίδυμα: Τι να προσέξετε στην εγκυμοσύνη!



Μέρος 1ο



Της Ευθυμίας Κουτρουμπή, μαιευτήρος-χειρουργού γυναικολόγου



Υποψιάζεστε ότι είστε έγκυος, πήγατε στον γιατρό σας και στο υπερηχογράφημα σάς επιβεβαίωσε ότι όχι μόνο είστε έγκυος, αλλά ότι έχετε και δίδυμη κύηση. Την πρώτη… ταραχή θα διαδεχτούν οι απορίες. Γι’ αυτόν τον λόγο αναφέρουμε μερικά πράγματα που η μέλλουσα μητέρα πρέπει να γνωρίζει για την κύηση των διδύμων.



Οι κυήσεις διδύμων (ή και των τριδύμων) τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί, λόγω της χρησιμοποίησης τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Υπάρχουν δύο είδη διδύμων: αυτά που προέρχονται από ένα γονιμοποιημένο ωάριο (μπορεί να μοιράζονται έναν πλακούντα, αλλά το κάθε έμβρυο, συνήθως, έχει τον δικό του αμνιονικό σάκο), είναι πάντα του ίδιου φύλου και μοιάζουν σαν δύο σταγόνες, και αυτά που προέρχονται από δύο ωάρια και μπορεί να είναι διαφορετικού φύλου και έχουν τις ομοιότητες που έχουν τα αδέρφια μεταξύ τους.







Μια δύσκολη κύηση



Η κύηση με δίδυμα είναι πάντα πιο δύσκολη από το ένα έμβρυο. Είναι κύηση υψηλού κινδύνου. Συνήθως διαπιστώνεται νωρίς, με τη χρήση της υπερηχογραφίας, και τη χαρά των γονέων ακολουθούν χιλιάδες απορίες. Με το υπερηχογράφημα διαπιστώνεται αν πρόκειται για μονογενή δίδυμα (από το ίδιο ωάριο) ή διγενή.

Η κύηση μονογενών διδύμων παρουσιάζει πάντα μεγαλύτερους κινδύνους, γιατί βρίσκονται μέσα σε έναν σάκο και τρέφονται από έναν πλακούντα, με συνέπεια μερικές φορές το ένα από τα δύο να τρέφεται καλύτερα από το άλλο και να μεγαλώνει υπέρμετρα, απειλώντας μερικές φορές και την ύπαρξη του δεύτερου εμβρύου. Τότε χρειάζεται να γίνει μια διαδικασία με λέιζερ, που πραγματοποιείται σε εξειδικευμένα κέντρα και μειώνει την επικοινωνία των αιμοφόρων αγγείων μέσα στον κοινό πλακούντα, για να σωθεί το δεύτερο έμβρυο. Αυτή η διαδικασία δεν είναι ακίνδυνη, αλλά είναι μερικές φορές απαραίτητη για να σωθεί το δεύτερο έμβρυο.

Όμως, και η κύηση δύο διαφορετικών εμβρύων είναι αρκετά επικίνδυνη και κουραστική. Ο κίνδυνος αποβολής είναι αυξημένος. Μερικές φορές, μια κύηση μπορεί να ξεκινήσει σαν δίδυμος, και στο πρώτο τρίμηνο ένα από τα δύο έμβρυα να υποστρέψει. Διαδικασία που μπορεί να είναι πολύ επώδυνη ψυχολογικά, γιατί συνήθως δεν υπάρχει κάποιος προφανής λόγος, αλλά που δεν επηρεάζει την πορεία του άλλου εμβρύου. Αν, όμως, το ένα από τα δύο έμβρυα σταματήσει να αναπτύσσεται στα επόμενα τρίμηνα της κύησης, τότε συνήθως, ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα, ξεκινάει τοκετός που μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση ενός πρόωρου εμβρύου. Συνήθως, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα όταν πρόκειται για τρίδυμα, γιατί τότε το ενδεχόμενο της πρόωρης γέννησης είναι αυξημένο, με όλα τα προβλήματα που αυτό συνεπάγεται, και οι μελλοντικοί γονείς καλούνται να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν μια κύηση με τρίδυμα ή θα προβούν σε μείωση του ενός στο πρώτο τρίμηνο, γεγονός επιβαρυντικό ψυχολογικά, αλλά μερικές φορές απαραίτητο.

Επίσης, ο προγεννητικός έλεγχος των διδύμων είναι πάντα πιο δύσκολος και πρέπει να εκτελείται από έμπειρους προγενετιστές.

Για την έγκυο, το να έχει δίδυμα, συνήθως, σημαίνει περισσότερα συμπτώματα, όπως ναυτία, εμέτους, καούρες και κούραση που ξεκινάει από νωρίς. Άλλα κοινά συμπτώματα είναι κοιλιακός πόνος, δύσπνοια και πίεση στην ηβική χώρα, ιδίως στο περπάτημα. Η έγκυος θα χρειαστεί, επίσης, περισσότερες βιταμίνες, όπως φολικό οξύ, σίδηρο και ασβέστιο, καθώς και ισορροπημένη διατροφή, και να αποφεύγει τους πολλούς υδατάνθρακες και τα πολλά γλυκά. Γι’ αυτό χρειάζεται στενή παρακολούθηση και προσοχή, να μην πάρει πολλά κιλά κατά τη διάρκεια της κύησης.

Επίσης, αυξάνουν οι πιθανότητες η έγκυος να εμφανίσει διαβήτη κύησης, μια μορφή διαβήτη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κύησης και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στον πλακούντα, ο οποίος συνήθως χρειάζεται σωστή διατροφή, και αν επιμένει, μπορεί να χρειαστεί να γίνονται ενέσεις ινσουλίνης κατά τη διάρκεια της κύησης.

Ακόμη, μπορεί να εμφανιστεί αυξημένη αρτηριακή πίεση, η οποία, όταν συνδυάζεται με απώλεια πρωτεΐνης στα ούρα, ονομάζεται προεκλαμψία και χρειάζεται προσεκτική και στενή παρακολούθηση για να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές στα έμβρυα και στην έγκυο.

Πρέπει, επίσης, να μην κουράζεται ιδιαίτερα. Τα ταξίδια, γενικά, κατά τη διάρκεια της κύησης, καλό είναι να αποφεύγονται, ιδιαίτερα σε μέρη που δεν υπάρχουν εξειδικευμένα μαιευτικά κέντρα, γιατί πάντα μπορεί να συμβεί κάτι απρόοπτο που να χρειάζεται νοσοκομείο.

Κατά τη διάρκεια της κύησης, η έγκυος χρειάζεται υποστήριξη από το περιβάλλον της, σωματική και ψυχολογική, γιατί το άγχος της μέλλουσας μητέρας διπλασιάζεται για το αν θα είναι ικανή να φροντίσει όχι ένα, αλλά δυο νεογέννητα μωρά.

Όσο πλησιάζει η κύηση προς το τέλος της, χρειάζεται στενή παρακολούθηση, γιατί στο μεγαλύτερο ποσοστό των διδύμων ο τοκετός αρχίζει πρόωρα, συνήθως την 35η-36η εβδομάδα κύησης, γιατί η μήτρα υπερδιατείνεται και ξεκινούν συσπάσεις. Καλό είναι η έγκυος να έχει στενή σχέση με τον μαιευτήρα της και να μπορεί να τον ενοχλεί για οτιδήποτε την απασχολεί, γιατί μόνο αυτός μπορεί να κρίνει αν κάποιο σύμπτωμά της είναι ανησυχητικό ή όχι.

Συνήθως, ο τοκετός των διδύμων γίνεται σήμερα με καισαρική τομή, γιατί είναι πιο ασφαλής για τα έμβρυα και καταπονούνται λιγότερο. Επίσης, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν έχουν το ιδανικό βάρος ή είναι πρόωρα, και χρειάζεται να μείνουν για κάποιο διάστημα στη μονάδα νεογνών του μαιευτηρίου.







Σήμερα, όμως, που η νεογνολογία έχει προοδεύσει, τα δίδυμα εξελίσσονται καλά και οι γονείς φεύγουν από το μαιευτήριο με δύο υγιή μωρά.



Πηγή: www.familylife.gr

Ανύπαντρη μητέρα με καριέρα



Την τελευταία τριακονταετία, η είσοδος της γυναίκας στον εργασιακό χώρο, σε ανταγωνιστικό πλέον πλαίσιο, κατέστησε δεδομένη όχι μόνο την οικονομική της ευρωστία, αλλά τη γενικότερη αυτονομία και ανεξαρτησία της.



Η οικονομική της άνθηση την απομάκρυνε από την άμεση εξάρτησή της από τον άνδρα, γεγονός που είχε ως συνέπεια να τροποποιηθούν σημαντικά οι παραδοσιακές εγγραφές της, που περιγράφουν τον τρόπο που σχετίζεται με το αντίθετο φύλο. Μπορεί να επιλέγει πλέον όχι μόνο το σύντροφό της, αλλά και τον τρόπο ζωής της, το αν και πότε θα παντρευτεί και φυσικά το αν και πότε θα αποκτήσει απογόνους μόνη ή με έναν άντρα στο πλευρό της. Σήμερα, άλλωστε, δεν είναι απαραίτητη ούτε κοινωνικά αλλά ούτε και βιολογικά η συμβολή του άνδρα προκειμένου η σύγχρονη χειραφετημένη γυναίκα να αποφασίσει να γίνει μητέρα. Τα τελευταία χρόνια, στις δυτικές κοινωνίες σημειώνονται φαινόμενα όπου μια ισχυρή γυναικεία προσωπικότητα δεν θέλει να παντρευτεί, συγκατοικεί με την επιτυχημένη καριέρα της στα μεγάλα αστικά κέντρα, και προβάλλει τον καταξιωμένο ρόλο της νιώθοντας υπερήφανη επειδή κατάφερε να αποκτήσει ισότιμη σχέση με τον άνδρα - επαγγελματία. Αυτή, λοιπόν, η δυναμική γυναίκα πιστεύει ότι ο γάμος είναι στις μέρες μας ένας ξεπερασμένος θεσμός, ότι δεν υπάρχουν άνδρες να την ακούσουν και να τη στηρίξουν στις ανάγκες της, οπότε αποφασίζει είτε να κάνει περιστασιακές σχέσεις σεξουαλικού τύπου είτε να απέχει από τη συντροφικότητα. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές που στο έσχατο κάλεσμα της φύσης της, στην ανάγκη της να τεκνοποιήσει, μπορεί να επισκεφτεί κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης για να πραγματοποιήσει και αυτόν το στόχο της αφού στα άμεσα σχέδιά της προφανώς δεν είναι η δημιουργία οικογένειας με τον παραδοσιακό τρόπο.



Σε ένα πρώτο επίπεδο η ανύπαντρη μητέρα θεωρεί ότι ο άνδρας δεν έχει θέση στη σχέση της με το παιδί της. Ίσως μάλιστα να τον φοβάται αλλά και να ζηλεύει τη δύναμή του, ενώ από την άλλη νιώθει προνομιακά που μπορεί να δίνει στο παιδί της το επώνυμό της. Μόνο σε ένα άλλο βαθύτερο επίπεδο η ίδια επιθυμεί ο εραστής της να γινόταν πατέρας του παιδιού της, αλλά και η ίδια να καλύψει τα δικά της συναισθηματικά κενά με αγάπη, ασφάλεια και σταθερότητα. Πολλές φορές η μοναξιά, οι δυσκολίες του γονεϊκού ρόλου και ενίοτε ο αποκλεισμός που εισπράττει μία ανύπαντρη μητέρα κάνουν την ανάγκη της για μόνιμη συντροφιά πιο έντονη. Μια ενδεχόμενη κατάθλιψη γίνεται πιο πιθανή, αφού πλέον δεν καλύπτεται επαρκώς από τη σχέση της με το παιδί της, ενώ στην πορεία αντιλαμβάνεται ότι θα έρχεται συχνά αντιμέτωπη με προβλήματα που θα πρέπει να λύνει μόνη της.



Έτσι, η ισχυρή παρουσία τού πατέρα, εφόσον είναι διαθέσιμος και θέλει να συνεργαστεί, μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο, αφού με τις ώρες που αφιερώνει στο παιδί θα συμβάλει στη συναισθηματική του εξέλιξη. Είναι λοιπόν σημαντικό για την ανατροφή του παιδιού της η ανύπαντρη μητέρα να προσπαθήσει να βρει τρόπους διαχείρισης της νέας κατάστασης, επιτρέποντάς του να σχετιστεί με άλλους άντρες. Με αυτόν τον τρόπο ίσως καταφέρει να του προσφέρει μια εικόνα πατρικού προτύπου, είτε αυτή προέρχεται από έναν συγγενή είτε από ένα μόνιμο σύντροφο.



Τα μυστικά της ερωτικής συνεύρεσης

Ποιος είναι ο σωστός καταμερισμός χρόνου στα διάφορα στάδια της σεξουαλικής επαφής;

- Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας στον οποίο πρέπει να εντάξουμε τη σεξουαλική μας σχέση με το σύντροφό μας και φυσικά δεν υπάρχουν σαφή χρονικά πλαίσια για το κάθε στάδιο της σεξουαλικής διαδικασίας. Παρόλα αυτά θα μπορούσαμε να θέσουμε ένα γενικότερο μοτίβο υγιούς σεξουαλικής συμπεριφοράς κατά το οποίο το ζευγάρι να ακολουθεί το παρακάτω τρίπτυχο καταμερισμού χρόνου: Πρώτον, την περισσότερη ώρα να την αφιερώνει στα προκαταρκτικά, μετά στη φάση της αποκατάστασης (μετά το πέρας της επαφής) και τελευταία στο χρόνο της διείσδυσης.



Κυριάκος Κουρούσιας Ψυχολόγος



Πηγή: www.myself.gr

Τι είναι η εργοθεραπεία;



Η εργοθεραπεία είναι η επιστήμη που απώτερο σκοπό της έχει την βελτίωση της λειτουργικότητας και την προώθηση της ανάπτυξης των παιδιών, μέσα από την χρησιμοποίηση του παιχνιδιού και των σκόπιμων δραστηριοτήτων (ΑΟΤΑ, 1976).







Η παιδιατρική εργοθεραπεία βρίσκει εφαρμογή στην αποκατάσταση δυσκολιών στους παρακάτω τομείς:



· Κινητικός τομέας



· Αισθητηριακός τομέας



· Τομείς καθημερινής ζωής



· Συμπεριφορά



· Γνωστικές και αντιληπτικές λειτουργίες



· Κοινωνικοποίησης







Όσον αφορά τον κινητικό τομέα, αναφέρεται σε παιδιά που:



· Υπολείπονται στα στάδια της κινητικής εξέλιξης



· Εμφανίζονται αδέξια σε δραστηριότητες αδρής κίνησης



· Έχουν δυσκολίες στην ισορροπία τους και πέφτουν εύκολα



· Έχουν φτωχή στάση του σώματος



· Έχουν φτωχό έλεγχο σε λεπτές κινήσεις, δυσκολία να χειριστούν μικρά αντικείμενα, να κρατήσουν σωστά το μολύβι ή να κόψουν με ψαλίδι



· Δυσκολεύονται να οργανώσουν το σώμα τους και τις κινήσεις τους στον χώρο.



· Έχουν δυσκολία στον οπτικοκινητικό και αμφίπλευρο συντονισμό τους



· Δυσκολεύονται να γράψουν, έχουν άσχημο γραφικό χαρακτήρα, κάνουν πολύ μεγάλα ή πολύ μικρά γράμματα, δεν τηρούν σωστές αποστάσεις μεταξύ των γραφημάτων







Πιο συγκεκριμένα, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζονται στο κομμάτι της γραφοκινητικότητας, αφορούν τα παρακάτω:



· Στη σύλληψη και τον έλεγχο του μολυβιού



· Στον έλεγχο του καρπού, του αντιβραχίου και της ωμικής ζώνης



· Στο σχεδιασμό κίνησης των δακτύλων



· Στη θέση, στη σταθερότητα και στη δύναμη των δακτύλων



· Στην αντιγραφή γραφημάτων και σχεδίων



· Στον προσανατολισμού του χώρου και στην εγκατάσταση της σωστής κατευθυντικότητας



· Στις δεξιότητες οπτικής αντίληψης και παρατηρητικότητας



· Στην ταχύτητα και ακρίβεια της γραφής







Η παρέμβαση σε δυσκολίες του αισθητηριακού τομέα, αναφέρεται σε παιδιά που:



· Δείχνουν υπερβολική ευαισθησία στο άγγιγμα, σε ήχους ή και θορύβους



· Προτιμούν η αποφεύγουν συστηματικά συγκεκριμένες υφές ή φαγητά / τροφές.



· Αποφεύγουν δραστηριότητες καθημερινής περιποίησης όπως

χτένισμα ή βούρτσισμα δοντιών



· Αποφεύγουν παιχνίδια που απαιτούν έντονη κινητική δραστηριοποίηση, δεν τους αρέσει η παιδική χαρά και ενδεχομένως φοβούνται υπερβολικά μήπως πέσουν







Παρέμβαση δέχονται και παιδιά με δυσκολίες σε τομείς καθημερινής ζωής, όπως:



· Δυσκολεύονται σε δραστηριότητες αυτοεξυπηρέτησης (π.χ. σίτιση, ένδυση, υπόδυση, εκπαίδευσης τουαλέτας)







Η παρέμβαση του παιδιατρικού εργοθεραπευτή στα θέματα του συμπεριφορικού τομέα, στοχεύει σε παιδιά που:



· Έχουν διάσπαση προσοχής και μικρό χρόνο συγκέντρωσης



· Παρουσιάζουν διαρκή κινητικότητα και υπερενεργητικότητα.



· Έχουν χαμηλή αντοχή στην ματαίωση.







Τέλος, ότι αφορά τον γνωστικό και αντιληπτικό τομέα, αντιμετωπίζονται δυσκολίες που συναντιόνται:



· Φτωχή οπτική, ακουστική και λεκτική μνήμη



· Αντίληψης χρωμάτων, σχημάτων και χρήσης καθημερινών αντικειμένων



· Χωρικού και χρονικού προσανατολισμού



· Οπτικής αντίληψης



· Εκμάθησης δεξιοτήτων



· Οργάνωσης λογικής σκέψης







Πότε ένα παιδί ηλικίας 3-12 ετών χρειάζεται εργοθεραπευτική αξιολόγηση;







Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπευτών, πρέπει να αναζητήσετε εργοθεραπευτική αξιολόγηση αν το παιδί σας παρουσιάζει τρεις ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες:



Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του.



Δεν έχει φίλους της ίδιας ηλικίας και προτιμά να παίζει με μικρότερα ή με μεγαλύτερα παιδιά.



Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί.



Μοιάζει αδύναμο, με ελαττωμένο μυϊκό τόνο.



Πέφτει εύκολα κάτω, πάνω σε άλλους ή σε έπιπλα.



Χτυπάει εύκολα, επειδή δυσκολεύεται να εκτιμήσει τη θέση του σώματός του στο χώρο.



Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο, να κάνει παζλ ή να κόψει με το ψαλίδι.



Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει.



O γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.



Είναι υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει.



Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές, το μπάνιο, το κόψιμο των νυχιών ή το κούρεμα των μαλλιών.



Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.



Αποφεύγει την παιδική χαρά.



Δεν του αρέσει να πηδάει, να κάνει κούνια.



Έχει δυσκολίες στον ύπνο.



Έχει δυσκολίες στο φαγητό.



Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα



Κουράζεται εύκολα με τις σχολικές του εργασίες.



Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες.



Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα παιδιά για να μάθει καινούργια πράγματα.



Έχει μειωμένη αυτοπεποίθηση.











Όλες οι παραπάνω συμπεριφορές πρέπει να μας ανησυχούν όταν παραμένουν να εμφανίζονται σε στάδια της ανάπτυξης, για τα οποία δεν είναι οι αναμενόμενες.







Μην ξεχνάτε!!! Μην διστάζετε να ρωτάτε και να ζητάτε συμβουλές για οτιδήποτε σας απασχολεί! Η συμβουλευτική ή θεραπευτική παρέμβαση ενός εργοθεραπευτή μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη. Η έγκαιρη παρέμβαση προλαμβάνει συναισθηματικές δυσκολίες και τονώνει την αυτοπεποίθηση του παιδιού! Όσο πιο λειτουργικό είναι ένα παιδί, τόσο καλύτερα θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός του!



Δίγκα Μαρία,

Εργοθεραπεύτρια



Πηγή: www.anaptyxikaikinisi.gr