Δεν θέλει να φύγει...... ποτέ!!!!

Δεν λέει με τίποτα να καταλάβει ότι έφτασε η ώρα να φύγουμε από τη θάλασσα, την παιδική χαρά ή το σπίτι των φίλων; Σε αυτές τις περιπτώσεις θέλεις τακτική και όχι ζόρισμα.

Εκεί γύρω στα 2 με 3 χρονάκια του, ίσως μας κάνει να νιώσουμε ότι χάνουμε τον έλεγχο! Έρχεται η ώρα της αναχώρησης-στην παιδική χαρά, στη θάλασσα ή το παιδικό πάρτι-αλλά αυτό αρνείται πεισματικά να φύγει.

Η εξήγηση είναι απλή: Το μικρό παιδί δεν καταλαβαίνει τις συνέπειες του χρόνου. Δεν μπορεί να κατανοήσει ότι "έφτασε η στιγμή να φύγουμε", γιατί πλησιάζει η ώρα για φαγητό ή η ώρα για ύπνο ή γιατί έχουμε, τέλος πάντων, ραντεβού στο κομμωτήριο. Η συμπεριφορά του είναι, λοιπόν, ακόμη έντονα παρορμητική. Σκέφτεται: "Περνάω μια χαρά. Γιατί να φύγω;".

Το μικρούλι δεν βιώνει το χρόνο όπως εμείς. Δεν μπορεί, δηλαδή, να εκτιμήσει πόσο χρειάζεται να περιμένει για να έρθει αυτό το αύριο ή η άλλη φορά που συνεχώς του υποσχόμαστε. Έτσι, πολλές φορές συναντάμε την έντονη δυσπιστία ή διαμαρτυρία του παιδιού, όταν πολύ απλά και γεμάτοι ειλικρίνεια του λέμε ότι "αύριο θα ξανάρθουμε".

Μπορεί τα μικρά παιδάκια να δυσκολεύονται να καταλάβουν το χρόνο σε αυτή την ηλικία, όμως μπορούν να αρχίσουν να κάνουν τους πρώτους συνειρμούς. Είναι σημαντικό όχι μόνο να αναφέρουμε  από νωρίς το χρόνο, για παράδειγμα τις μέρες και τις ώρες, αλλά επιπλέον να τις συνδέουμε με γεγονότα από την καθημερινότητα, πχ "Οκτώ η ώρα! Ώρα για μπάνιο!" ή "Θα ξανάρθουμε στη θάλασσα αύριο, μόλις ξυπνήσεις και πιεις την πορτοκαλάδα σου". Τέλος, όταν του λέμε ότι "αύριο θα ξανάρθουμε στις κούνιες", καλό είναι να κρατάμε την υπόσχεση μας και μάλιστα να του υπενθυμίζουμε: "Είδες που σου είπα ότι αύριο θα ξανάρθουμε;"

3 Τακτικές για να το "πάρουμε και να φύγουμε επιτέλους"
Ας επιχειρήσουμε να αντιμετωπίσουμε λιγάκι πιο έξυπνα και συγκεκριμένα το "κόλλημα" τους στις κούνιες ή τη βόλτα:

• Τακτική Α: Δείχνουμε γενναιοδωρία

Έχουμε διαπιστώσει ότι το παιδί διαμαρτύρεται κάθε φορά που χρειάζεται να φύγουμε; Ρυθμίζουμε, λοιπόν, το πρόγραμμα μας έτσι, ώστε η έξοδος ή η παραμονή με τους φίλους του παιδιού να κρατάει περισσότερο. Αν μέχρι τώρα υπολογίζαμε ότι το παιδί χρειάζεται μισή ώρα στην παιδική χαρά, στην πραγματικότητα είναι δυνατό εκείνο να χρειάζεται μία ή και παραπάνω για αν ευχαριστηθεί. Βέβαια, μια τέτοια γενναιοδωρία προϋποθέτει ότι προγραμματίζουμε την έξοδο μας μία στιγμή της ημέρας, στην οποία είμαστε χαλαροί και ελεύθεροι από υποχρεώσεις, άρα με αρκετό ελεύθερο χρόνο στη διάθεση μας. Δώστε στο μικρό σας όσο χρόνο χρειάζεται, ώστε να νιώσει χορτάτο και να προλάβει να... βαρεθεί. Επαναλάβετε δύο-τρεις συνεχόμενες φορές έτσι ώστε το παιδάκι να μην αισθάνεται τελικά την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί.

• Τακτική Β: Προειδοποιούμε

Καλό είναι να αποφεύγουμε να ξαφνιάζουμε το παιδί ανακοινώνοντας του ξαφνικά "Φεύγουμε". Δεν χρειάζεται όμως και να τα παρακαλάμε κάθε πέντε λεπτά επαναλαμβάνοντας "Πρέπει να φύγουμε σε λίγο" χωρίς ποτέ να φεύγουμε. Έτσι, όχι μόνο του μεταδίδουμε τον εκνευρισμό μας, αλλά εφόσον δεν φεύγουμε, το μικρό καταλαβαίνει ότι δεν είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε. Παίρνουμε λοιπόν μια απόφαση: θα φύγουμε ή θα μείνουμε; Όχι χωρίς προειδοποίηση, ωστόσο. Το προειδοποιούμε ότι σε λίγο θα φύγουμε και το παροτρύνουμε να τελειώσει αυτό που κάνει. Και πάνω απ' όλα δείχνει συνέπεια: Αν το μικρό ξέρει ότι μετά την πρώτη προειδοποίηση θα φύγουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα, γρήγορα θα το δεχτεί ως κανόνα.

• Τακτική Γ: Του αποσπάμε την προσοχή

Μπορούμε να βρούμε τρόπους που θα προλάβουν τις διαμαρτυρίες του και θα του αποσπάσουν την προσοχή; Όταν το τέλος μιας δραστηριότητας διαδέχεται κάτι άλλο που αρέσει στο παιδί, τα πράγματα γίνονται ευκολότερα για εμάς. Μπορούμε, για παράδειγμα, να φύγουμε από το παιδικό πάρτι με ένα μπαλόνι στο χέρι ή να παίξουμε ένα αγαπημένο παιχνίδι του παιδιού. Επίσης, δεν είναι άσχημη ιδέα ένα κυπελλάκι με παγωτό ή ο αγαπημένος του χυμός να περιμένει το μικρό μετά την αναχώρηση μας από την παιδική χαρά.

Ποτέ μην.....
....αναχωρείτε πάνω στην έξαψη του παιχνιδιού, όταν το παιδί πραγματικά περνάει πολύ καλά
....δελεάζετε το παιδί τάζοντας πράγματα τα οποία γνωρίζετε ότι δεν θα τηρήσετε-πχ θα σου πάρω μπάλα ή μας περιμένει ο μπαμπάς στο σπίτι-, γιατί έτσι το παιδί όχι μόνο απογοητεύεται αλλά γίνετα πιο αρνητικό την επόμενη φορά
....κάνετε σπασμωδικές κινήσεις παίρνοντας απότομα το παιδί που κλαίει αγκαλιά για να φύγετε

Tip
Στο εμπόριο κυκλοφορούν μεγάλες κλεψύδρες με νερό, ζελέ ή άμμο, που βοηθούν το παιδάκι να κατανοήσει την έννοια της ροής και της διάρκειας του χρόνου. Μπορείτε ωστόσο να φτιάξετε μία δική σας χρησιμοποιώντας δύο άδεια μισόλιτρα μπουκαλάκια από εμφιαλωμένο νερό, των οποίων τα στόμια θα συνδέσετε με μονωτική ταινία, αφού πρώτα γεμίσετε το ένα μέχρι τη μέση με άμμο. Καθιερώστε να χρησιμοποιείτε την κλεψύδρα κάθε φορά που θέλετε να σηματοδοτήσετε το τέλος χρόνου.

Πηγή: περιοδικό "Το παιδί μου κι εγώ"

Posted in αναχώρηση, άρνηση, γονείς, παιδιά, παιδική χαρά, παραλία, πάρτι, συμβουλές, τακτικές, ώρα